Wereldkampioenschappen wielrennen 2020

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WK wielrennen 2020
Locatie Vlag van Italië Imola, Italië
Type Heuvelachtige omloop
Winnaars
Elite (m), wegrit Vlag van Frankrijk Julian Alaphilippe
Elite (m), tijdrit Vlag van Italië Filippo Ganna
Elite (v), wegrit Vlag van Nederland Anna van der Breggen
Elite (v), tijdrit Vlag van Nederland Anna van der Breggen
Navigatie
2019     2021
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wereldkampioenschappen wielrennen werden van 24 tot en met 27 september 2020 in Italië georganiseerd, op en rond het circuit van Imola.[1] Alleen de tijdritten en wegritten voor elite mannen en vrouwen werden verreden.[2] De wereldkampioenschappen 1968 vonden ook plaats in Imola; toen wonnen Vittorio Adorni en Keetie Hage.[3] Deze keer won bij de mannen Julian Alaphilippe de wegrit en Filippo Ganna de tijdrit, bij de vrouwen won Anna van der Breggen zowel de wegrit als de tijdrit.[4] Het was sinds 1995 geleden dat iemand de 'dubbel' pakte.

Aanvankelijk stonden de wereldkampioenschappen gepland van 20 tot en met 27 september in Zwitserland, in Martigny en in Aigle, waar het hoofdkwartier van de internationale wielerbond UCI is gevestigd. Er stonden elf evenementen op het programma op een bergachtig parcours. Door de uitbraak van coronapandemie in het voorjaar van 2020 zag het er enige tijd naar uit, dat er in de rest van het wielerseizoen niet of nauwelijks meer kon worden gekoerst, maar de UCI hield voor de wereldkampioenschappen aan de oorspronkelijke data vast. De Zwitserse federale overheid besloot in augustus echter het verbod op evenementen met meer dan 1.000 toeschouwers of meer dan 1.000 deelnemers te verlengen tot en met september. Daarom besloot de UCI de WK in Zwitserland af te gelasten en naar een nieuwe locatie te gaan zoeken.[5] Deze werd gevonden in het Autodromo Enzo e Dino Ferrari in het Italiaanse Imola. De wedstrijden voor junioren, beloften en de ploegenestafette kwamen te vervallen.[6] De UCI koos voor Imola omdat het bergachtige parcours vergelijkbaar was met het originele parcours in Zwitserland en omdat de start en finish op het circuit makkelijk publieksvrij konden worden gehouden. Voor de wedstrijden werden alle renners getest op COVID-19. De Oezbeekse renster Olga Zabelinskaja testte positief op het virus voorafgaand aan de tijdrit voor vrouwen en mocht daardoor niet deelnemen aan beide wedstrijden.[7] Hetzelfde was het geval voor de Kazachse Aleksej Loetsenko voor de wegrit van de mannen.[8] Opmerkelijk is de prestatie van de Spanjaard Alejandro Valverde die voor de tiende keer een top 10-plaats behaalde in de wegrit bij de elite.

Programma[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Categorie Afstand
donderdag 24 september ind. tijdrit vrouwen elite 31,7 km
vrijdag 25 september ind. tijdrit mannen elite 31,7 km
zaterdag 26 september wegwedstrijd vrouwen elite 143 km
zondag 27 september wegwedstrijd mannen elite 258,2 km

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Wegrit
Plaats Naam Tijd
Goud Vlag van Frankrijk Julian Alaphilippe 6u38'34"
Zilver Vlag van België Wout van Aert + 24"
Brons Vlag van Zwitserland Marc Hirschi z.t.
4 Vlag van Polen Michał Kwiatkowski z.t.
5 Vlag van Denemarken Jakob Fuglsang z.t.
6 Vlag van Slovenië Primož Roglič z.t.
7 Vlag van Australië Michael Matthews + 53"
8 Vlag van Spanje Alejandro Valverde z.t.
9 Vlag van Duitsland Maximilian Schachmann z.t.
10 Vlag van Italië Damiano Caruso z.t.
14 Vlag van Nederland Tom Dumoulin z.t.
Tijdrit
Plaats Naam Tijd
Goud Vlag van Italië Filippo Ganna 35'54"10
Zilver Vlag van België Wout van Aert + 26"72
Brons Vlag van Zwitserland Stefan Küng + 29"80
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geraint Thomas + 37"02
5 Vlag van Australië Rohan Dennis + 39"76
6 Vlag van Denemarken Kasper Asgreen + 47"13
7 Vlag van Frankrijk Rémi Cavagna + 48"35
8 Vlag van België Victor Campenaerts + 52"81
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Alex Dowsett + 1'06"38
10 Vlag van Nederland Tom Dumoulin + 1'14"06

Vrouwen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Wegrit
Plaats Naam Tijd
Goud Vlag van Nederland Anna van der Breggen 4u09'57
Zilver Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten + 1'20"
Brons Vlag van Italië Elisa Longo Borghini z.t.
4 Vlag van Nederland Marianne Vos + 2'01"
5 Vlag van Duitsland Liane Lippert z.t.
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Elizabeth Deignan z.t.
7 Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma z.t.
8 Vlag van Denemarken Cecilie Uttrup Ludwig + 2'41"
9 Vlag van Duitsland Lisa Brennauer + 3'08"
10 Vlag van Zwitserland Marlen Reusser z.t.
50 Vlag van België Valerie Demey + 14'01"
Tijdrit
Plaats Naam Tijd
Goud Vlag van Nederland Anna van der Breggen 40'20"
Zilver Vlag van Zwitserland Marlen Reusser + 15"
Brons Vlag van Nederland Ellen van Dijk + 31"
4 Vlag van Duitsland Lisa Brennauer + 45"
5 Vlag van Australië Grace Brown + 1'01"
6 Vlag van Verenigde Staten Amber Neben + 1'20"
7 Vlag van Denemarken Emma Norsgaard + 1'22"
8 Vlag van Duitsland Mieke Kröger + 1'31"
9 Vlag van Verenigde Staten Lauren Stephens + 1'43"
10 Vlag van Italië Vittoria Bussi + 1'46"
33 Vlag van België Sara Van de Vel + 4'23"

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Nederland Nederland 2 1 1 4
2 Vlag van Italië Italië 1 0 1 2
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk 1 0 0 1
4 Vlag van België België 0 2 0 2
5 Vlag van Zwitserland Zwitserland 0 1 2 3
Totaal 4 4 4 12