Jakob Fuglsang

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jakob Fuglsang
Jakob Fuglsang in 2017
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jakob Diemer Fuglsang
Geboortedatum 22 maart 1985
Geboorteplaats Genève, Zwitserland
Nationaliteit Deense
Lengte 181 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Israel-Premier Tech
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Ronderenner
Ploegen
2005
2006–2008

2008
2009–2010
2011
2012
2013–2020
2021
2022
Heijdens-Ten Tusscher
Cannondale-Vredestein
Team Designa Køkken
Team CSC Saxo Bank (stagiair)
Team Saxo Bank
Leopard Trek
RadioShack-Nissan
Astana Pro Team
Astana-Premier Tech
Israel-Premier Tech
Beste prestaties
Amstel Gold Race 3e (2019)
Luik-Bastenaken-Luik 1e (2019)
Ronde van Lombardije 1e (2020)
Ronde van Italië 6e (2020)
Ronde van Frankrijk 7e (2013)
Ronde van Spanje 11e (2011)
1 etappezege
WK op de weg 5e (2020)
Overige
Zeges:  
Critérium du Dauphiné 2017, 2019
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Jakob Diemer Fuglsang (Genève, 22 maart 1985) is een Deens wegwielrenner en voormalig mountainbiker die sinds 2022 voor Israel-Premier Tech uitkomt.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jakob Fuglsang in 2009

Jakob Fuglsang behaalde al bij de jeugdcategorieën talloze ereplaatsen in Deense en Europese kampioenschappen mountainbike. Hij verwierf naambekendheid bij het publiek door zijn eindzege in de Ronde van Denemarken in 2008, wat hem meteen een contractaanbieding van het Deense Team Saxo Bank opleverde. Hij eindigde als 25e in de olympische mountainbikerace op de Olympische Spelen 2008 in Peking.

2009

In 2009 zette hij een stap hogerop in zijn nog steeds prille carrière. Na een behoorlijke Ronde van het Baskenland, waarin hij bij de beste twintig eindigde, liet hij erg mooie dingen zien in de Ronde van Catalonië. Een zesde plaats in het eindklassement was het logische gevolg.

In de Dauphiné Libéré deed hij het opnieuw voortreffelijk. Hij behaalde twee keer een vijfde plaats, waaronder in de rit met aankomst op de Mont Ventoux. Hij sloot de Dauphiné af op een zesde plaats, ondanks het sterke deelnemersveld met onder andere renners als Alejandro Valverde, Cadel Evans, Alberto Contador en Robert Gesink. Zijn goede vormpeil trok hij door tot de Ronde van Slovenië, waarin hij mede dankzij winst in de eerste etappe de eindwinst in de wacht wist te slepen. Hij sloot een sterkte juni-maand af met een derde plaats op het Deens kampioenschap tijdrijden.

In de aanloop naar de eerste grote ronde uit zijn carrière, de Vuelta, was hij opnieuw op de afspraak in de Ronde van Denemarken. Na een sterke prestatie in de koninginnenrit, waardoor hij de leiderstrui veroverde, hield hij nog net stand in de afsluitende tijdrit. Daardoor werd hij voor de tweede opeenvolgende keer eindwinnaar in de ronde van zijn eigen land.

Voor de Vuelta waren de verwachtingen alvast hoog gespannen, maar doordat hij in de eerste week tegen een geparkeerde bestelwagen aan reed, waren zijn prestaties iets minder. Toen hij het klassement had opgegeven, besloot hij resoluut voor een ritzege te gaan. In de veertiende etappe zat hij in de goede vlucht, maar moest hij zijn meerdere erkennen in Damiano Cunego. Wel was hij in die rit samen met de Italiaan de enige die de klassementsrenners kon voorblijven.

2011

Fuglsang won samen met onder anderen Fabian Cancellara de ploegentijdrit van de Vuelta waarna hij de rode leiderstrui aan mocht trekken.

2016

Fuglsang behaalde zilver in de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Hij verloor de sprint om de gouden medaille van Greg Van Avermaet.

2017

Fuglsang wint zijn eerste (individuele) koers op World Tour niveau in het Critérium du Dauphiné. Hij wint de 6de etappe in een sprint met een kleine groep voor Richie Porte en Chris Froome. Hij weet ook de laatste etappe en het eindklassement te winnen in diezelfde editie. Fuglsang startte vervolgens met hoge verwachtingen in de Tour de France. Hij stapte echter al af in de dertiende etappe naar Foix. Twee dagen daarvoor had Fuglsang bij een val breukjes in het spaakbeen en elleboog opgelopen. Terwijl Fuglsang afstapte, droeg zijn ploegmaat Fabio Aru de gele trui.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2002
Deens kampioen crosscountry, junioren
2003
Deens kampioen crosscountry, junioren
2006
GP Århus
Deens kampioen crosscountry, elite
2007
Wereldkampioen mountainbiken, beloften
Deens kampioen marathon, elite
2008
Eindklassement Ronde van Denemarken
2009
1e etappe Ronde van Slovenië
Eind-, punten- en bergklassement Ronde van Slovenië
3e etappe Ronde van Denemarken
Eindklassement Ronde van Denemarken
2010
Deens kampioen tijdrijden, elite
Eindklassement Ronde van Denemarken
2011
3e etappe Ronde van Denemarken
1e etappe (TTT) Ronde van Spanje
2012
Eindklassement Ronde van Luxemburg
Deens kampioen tijdrijden, elite
4e etappe Ronde van Oostenrijk
Eindklassement Ronde van Oostenrijk
2013
1e etappe (TTT) Ronde van Spanje
2016
1e etappe (TTT) Ronde van Trentino
2017
6e en 8e etappe Critérium du Dauphiné
Eindklassement Critérium du Dauphiné
2e etappe Ronde van Almaty
2018
4e etappe Ronde van Romandië
2019
Bergklassement Ronde van Murcia
Eindklassement Ruta del Sol
5e etappe Tirreno-Adriatico
Luik-Bastenaken-Luik
Eindklassement Critérium du Dauphiné
16e etappe Ronde van Spanje
2020
1e en 3e etappe Ruta del Sol
Eind- en Puntenklassement Ruta del Sol
Ronde van Lombardije
2022
Mercan’Tour Classic Alpes-Maritimes

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2008
2009 56e  
2010 49e  
2011 49e   10e  
2012
2013 7e   29e  
2014 36e  
2015 23e  
2016 12e   52e  
2017 opgave  
2018 12e  
2019 opgave   13e (1) 
2020 6e  
2021 opgave  
2022 opgave  
2023
2024
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Strade Bianche Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten
2008 opgave
2009 31e 85e 16e 115e 43e 50e (UWK)
2010 79e 57e 4e opgave 31e 37e (UWK)
2011 4e 31e 39e 70e opgave 26e 31e (UWT)
2012 opgave
2013 17e 32e 69e 37e 21e 30e (UWT)
2014 29e 26e 19e 55e (UWT)
2015 17e 9e 8e 11e 63e (UWT)
2016 25e 68e 20e 11e 106e (UWT)
2017 52e 15e opgave 22e 48e (UWT)
2018 8e 10e 20e 16e 20e 28e (UWT)
2019 Brons ↑ Goud ↑ 4e Zilver ↑ Zilver ↑ 12e Brons (UWR)
2020 Goud ↑ 5e 5e 5e (UWR)
2021 38e 12e 17e 9e
2022 16e 13e 71e 53e 36e 56e
2023 62e 19e
2024 142e

Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen Ronde van Peking /
Ronde van Guangxi
2009 27e 6e 17e 6e
2010 92e 36e Brons
2011 opgave 4e
2012 opgave opgave 25e
2013 opgave 11e 31e 4e
2014 5e 11e 7e 10e
2015 7e 17e opgave
2016 13e
2017 12e 15e 63e Algemeen klassement(2) 29e
2018 14e 4e (1) Zilver
2019 Brons↑ (1) 4e Algemeen klassement
2020 14e Zilver
2021 21e 15e Brons

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

2008: 25e mountainbike
2012: 15e individuele tijdrit, 12e wegwedstrijd
2016: Zilver wegwedstrijd
2021: 12e wegwedstrijd

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]