Jan Ullrich

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jan Ullrich
Jan Ullrich
Persoonlijke informatie
Bijnaam Der Jan, Ulli, de rosse uit Rostock
Geboortedatum 2 december 1973
Geboorteplaats Rostock, Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR
Lengte 183 cm
Gewicht 73 kg
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klassementsrenner, tijdrijder
Ploegen
1995-2002
2003
2004-2006
Team Deutsche Telekom
Bianchi (vanaf 01-04)
T-Mobile Team
Beste prestaties
Ronde van Frankrijk 1e (1997)
7 etappezeges
Ronde van Spanje 1e (1999)
2 etappezeges
WK op de weg 8e (1999)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Jan Ullrich (Rostock, 2 december 1973) is een voormalig Duits profwielrenner. Hij won in 1997 de Ronde van Frankrijk - en werd vijf maal tweede -, won de Ronde van Spanje (1999), de Olympische wegwedstrijd (2000) en wist in elke grote ronde ten minste één etappe te winnen.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Begin[bewerken | brontekst bewerken]

Ullrich deed voor het eerst aan een wielerwedstrijd mee toen hij 7 jaar oud was en won meteen. Op zijn dertiende ging hij naar een speciale sportschool, waar Oost-Duitse sporttalenten werden opgeleid. Ullrich werd in 1993 wereldkampioen op de wegwedstrijd bij de amateurs, het volgende jaar bereikte hij een derde plaats op de tijdrit. In 1995 werd hij prof, bij het team Deutsche Telekom, waar hij tot 2002 bleef.

In 1996 reed Ullrich voor het eerst mee in de Ronde van Frankrijk en werd verrassend meteen tweede, daarmee samen met winnaar Bjarne Riis een dubbelslag voor Telekom bereikend. Het volgende jaar was Riis opnieuw kopman, maar de sterke Ullrich nam tijdens de belangrijkste bergetappe de leidersrol over en slaagde er inderdaad ook in de Tour te winnen.

Problemen[bewerken | brontekst bewerken]

In de volgende winter werd Ullrich echter te zwaar en was niet op het niveau van de voorgaande jaren in de Tour. In de etappe naar Les Deux Alpes kreeg hij in slecht weer een hongerklop, verloor 8 minuten op Marco Pantani en daarmee de Tour van 1998. De volgende jaren was steeds een herhaling van het toursucces zijn doel, maar een knieblessure (in 1999) en de simpelweg sterkere Lance Armstrong maakten dat onmogelijk. Wel won hij in 1999 de Ronde van Spanje en de tijdrit bij het wereldkampioenschap, wat hem in 2000 korte tijd de nummer één-positie op de wereldranglijst bezorgde.

In 2002 kreeg Ullrich opnieuw last van zijn knie en werd hij tijdens zijn revalidatie ook betrapt op doping. Ullrich verklaarde, dat het ging om twee pilletjes die hij van een vriend bij een feestje had gekregen, het bleek om ecstasy te gaan. Desondanks kreeg hij wel een half jaar schorsing en werd op non-actief gezet door zijn team Deutsche Telekom. In 2003 vertrok hij naar een ander team, Team Coast, dat echter in financiële problemen kwam en de rennerssalarissen niet kon betalen. Samen met de ploegleider en raadgevers werd een plan opgemaakt waar Bianchi, die de fietsen al leverde, hoofdsponsor werd. De directie van de Ronde van Frankrijk toonde zich bereid om een plaats in de wedstrijd open te houden voor dit kersverse team.

Gedurende deze Tour kwam Ullrich dichter bij Armstrong dan in zijn voorgaande pogingen. Nadat hij de eerste tijdrit gewonnen had, met een minuut voorsprong op Armstrong, werd de strijd zeer spannend. In de slottijdrit (afgewerkt onder barre omstandigheden) viel Ullrich evenwel door een oliespoor, waardoor zijn laatste hoop op een tweede eindzege verdween. Na afloop van de Tour werd bekend dat Ullrich de eerste week zeer ziek was, Ullrich verklaarde later dat hij niet wou dat zijn concurrenten wisten dat hij ziek was. Later bleek dat de ploegarts tijdens een infuus de naald niet goed gereinigd had. Ullrich beweerde na afloop ook dat hij zonder zijn dipje Armstrong op 2 minuten gereden had in het klassement.

Doping[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de vooravond van de Ronde van Frankrijk 2006 werd Ullrich, net als ploeggenoot Óscar Sevilla en begeleider Rudy Pevenage door de ploegleiding van Team Mobile geschorst, vanwege vermeende betrokkenheid bij het Spaanse dopingschandaal rondom de sportarts Eufemiano Fuentes en Manolo Saiz. In dezelfde zaak werden ook andere kandidaat-winnaars, zoals Ivan Basso en Francisco Mancebo door de Tourdirectie geweerd. Nog tijdens de Tour werd Ullrich door zijn ploeg ontslagen. Op 26 februari 2007 kondigde hij op een persconferentie het einde van zijn carrière aan. Hij ontkende nogmaals alle beschuldigingen tegen hem.[1]

Op 9 februari 2012 is Jan Ullrich door het TAS schuldig bevonden aan bloeddoping en kreeg hij een tweejarige schorsing opgelegd, die inging per 22 augustus 2011. De inmiddels gestopte Duitser verloor ook al zijn resultaten die hij behaalde na 1 mei 2005. TAS verklaarde dat Jan Ullrich volledig op de hoogte was en heeft samengewerkt met het dopingprogramma van dokter Eufemiano Fuentes. Hij heeft € 80.000,- uitgegeven aan 'services' bij dokter Fuentes. Op 22 juni 2013 gaf Ullrich in het Duitse tijdschrift Focus toe dat hij doping heeft gebruikt.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

1993

  • Regenboogtrui Wereldkampioenschap (wegwedstrijd) bij de amateurs
  • 3e etappe Ronde van België Amateurs
  • Eindklassement Ytong Bohemia Tour Aamateurs

1994

  • 4e etappe Commonwealth Bank Classic
  • 2e etappe Ronde van Hawaï
  • 4e etappe Rapport Toer
  • 5e etappe Rapport Toer
  • 6e etappe Rapport Toer

1995

1996

1997

1998

1999

2000

2001

2003

2004

2005

2006

Belangrijke overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Jan Ullrich in het geel, rijdend achter teamgenoot Udo Bölts, tijdens de Ronde van Frankrijk 1997 die hij won.

Belangrijkste ereplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ronde van Frankrijk: 2e (1996, 1998, 2000, 2001, 2003)
  • Ronde van Frankrijk: 3e (2005)
  • Ronde van Frankrijk: 4e (2004)
  • Duits kampioenschap: 2e (1996, 1998)
  • Ronde van Zwitserland: 3e (1997, 2005), 5e (2000), 7e (2003)
  • Ronde van Nederland: 3e (1997)
  • Olympische Spelen (tijdrit): 2e (2000)
  • Kampioenschap van Zürich: 2e (1997, 2000, 2001, 2003)

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1995 opgave  
1996 Zilver ↑ (1)  
1997  ↑ (2)  
1998 Zilver ↑ (3)  
1999  ↑ (2) 
2000 Zilver ↑   opgave  
2001 52e   Zilver ↑  
2003 Zilver ↑ (1) 
2004 4e  
2005   Brons ↑  
2006   opgave (1) 
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Kampioenschap van Zürich Waalse Pijl HEW Cyclassics WK op de weg Wereld­ranglijsten
1995 38e 44e
1996 48e 11e
1997 36e Zilver ↑ Goud
1998 43e 9e
1999 55e 27e 99e 8e
2000 Zilver ↑ 43e
2001 Zilver ↑ 38e 13e
2003 29e Zilver ↑ 31e Brons
2004 30e
2005 4e (UPT)
2006

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

In 1997 werd Ullrich uitgeroepen tot Duits sportman van het jaar en kreeg hij de Velo d'Or en de Coppi-trofee als beste wielrenner van de wereld. In 2003 werd Ullrich bekroond met de prijs van de fair play, omdat hij Lance Armstrong tijdens de Ronde van Frankrijk van dat jaar opwachtte na een val tijdens de beklimming van Luz Ardiden.

Persoonlijke gegevens[bewerken | brontekst bewerken]

Ullrich was van 1994 tot 2002 woonachtig in Merdingen, waar hij samenwoonde met zijn toenmalige partner Gaby Weiss. Na een verhuizing naar de Zwitserse plaats Scherzingen kregen zij in juli 2003 een dochter. De relatie met Weiss werd beëindigd in 2005, waarna Ullrich een jaar later trouwde met Sara Steinhauser, de zus van zijn voormalige ploeggenoot Tobias Steinhauser. Uit dit huwelijk kwamen drie zonen voort, geboren in respectievelijk 2007, 2011 en 2012. In 2016 verhuisde het gezin naar het Spaanse eiland Mallorca, waar Ullrich een Cubaanse vrouw leerde kennen. Zijn huwelijk met Steinhauser werd in 2018 ontbonden.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jan Ullrich.
Voorganger:
Bjarne Riis
Vlag van Denemarken
1996
Winnaar van de Ronde van Frankrijk
Jan Ullrich
Vlag van Duitsland
1997
Opvolger:
Marco Pantani
Vlag van Italië
1998
Voorganger:
Abraham Olano
Vlag van Spanje
1998
Winnaar van de Ronde van Spanje
Jan Ullrich
Vlag van Duitsland
1999
Opvolger:
Roberto Heras
Vlag van Spanje
2000
Voorganger:
Abraham Olano
Wereldkampioen tijdrijden
1999
Verona
Opvolger:
Serhij Hontsjar
Voorganger:
Serhij Hontsjar
Wereldkampioen tijdrijden
2001
Lissabon
Opvolger:
Santiago Botero