Zinkchromaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zinkchromaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van zinkchromaat
Algemeen
Molecuulformule ZnCrO4
IUPAC-naam zinkchromaat
Andere namen zinkgeel, zinktetraoxychromaat
Molmassa 181,3737 g/mol
SMILES
[O-][Cr](=O)(=O)[O-].[Zn+2]
InChI
1S/Cr.4O.Zn/q;;;2*-1;+2
CAS-nummer 13530-65-9
EG-nummer 236-878-9
PubChem 26089
Wikidata Q204701
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H302 - H317 - H350 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P280 - P302+P352 - P321 - P405 - P501
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur citroengeel
Dichtheid 3,4 g/cm³
Smeltpunt 648 °C
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Zinkchromaat is een anorganische verbinding van zink met een chromaatanion, met als brutoformule ZnCrO4. In zuivere toestand is het een citroengeel kristallijn poeder, dat onoplosbaar is in water.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Zinkchromaat kan bereid worden door zinkoxide te laten reageren met zwavelzuur, zodat eerst zinksulfaat ontstaat. Door aansluitende reactie met kaliumdichromaat slaat het gele zinkchromaat neer uit de oplossing. Dit kan middels filtratie uit de oplossing gewonnen worden.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zinkchromaat wordt gebruikt als pigment en als corrosie-inhibitor. Dit proces van oppervlaktebescherming door een chromaat wordt ook omschreven als chromateren. Zinkchromaat is toxisch, met name door toedoen van het chromaat-anion, en kan kanker veroorzaken door het inademen van fijnverdeeld stof bij het gebruik.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Zinkchromaat bevat zeswaardig chroom en wordt daardoor beschouwd als een kankerverwekkende stof.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]