Zweedse warmbloed
| Zweedse warmbloed | ||
|---|---|---|
| ||
Zweedse warmbloed in springsport
| ||
| Basisinformatie | ||
| Ras | warmbloed | |
| Type | modern sportpaard | |
| Herkomst | Zweden | |
| Gebruik | dressuur, springen, veelzijdigheid | |
| Eigenschappen | ||
| Stokmaat | 163–173 cm | |
| Kleuren | alle effen kleuren, vos, bruin en donkerbruin | |
| Fokkerij | ||
| Ingekruist | Engelse volbloed, arabier, hannoveraan, trakehner | |
| Lijst van paardenrassen | ||
De Zweedse warmbloed is een paardenras afkomstig uit Strömsholm en Flyinge in Zweden. Dit ras stamt af van plaatsleijke en geïmporteerde paarden uit de 17e eeuw. De paarden die onder andere als cavalerie-paarden geïmporteerd werden, kwamen uit Denemarken, Duitsland, Engeland, Hongarije, Frankrijk, Rusland, Spanje en Turkije. Deze paarden verschilden sterk van elkaar maar resulteerden op den duur in de Zweedse warmbloed.
Karakteristieken[bewerken | brontekst bewerken]
De Zweedse warmbloed mag in principe elke effen vachtkleur hebben. De meest voorkomende kleuren zijn vos, bruin en donkerbruin. Volledig zwarte Zweedse warmbloeden zijn zeldzaam. Ze komen ook voor als schimmel en roan. Ze bereiken een stokmaat tussen 163 en 173 cm en staan bekend als sterke, atletische paarden met soepele gangen.
Gebruik[bewerken | brontekst bewerken]
De Zweedse warmbloed wordt vooral gebruikt als rijpaard. Ze zijn hiervoor zeer geschikt, omdat ze vlotte, rechte gangen hebben. De paarden zijn ook zeer handelbaar en veelzijdig. Ze worden gebruikt voor de dressuur, in springwedstrijden en cross-country's. Zweedse warmbloeden zijn uitstekende sportpaarden en worden in groten getale geëxporteerd naar Europa en Amerika.
Herkomst[bewerken | brontekst bewerken]
De Zweedse warmbloed stamt af van paarden die in de 17e eeuw in Zweden werden geïmporteerd. Geïmporteerde Spaanse en Friese paarden brachten krachtige paarden voort wanneer ze gekruist werden met de plaatselijke kleine merries. In de 19e en 20e eeuw werd er bloed van de Engelse volbloed, arabier, hannoveraan en trakehner toegevoegd. Hiervoor werden de beste volbloedpaarden gebruikt. Omdat ze deze bloedlijnen gebruikten, waardoor grote, sterke paarden ontstonden. De jaren twintig van de twintigste eeuw waren een belangrijke periode in de ontwikkeling van dit ras. De hengsten Tribun, Hamlet en Engelse volbloed Hampelmann hadden de grootste invloed op het ras. Na 1945 hadden de trakehners Heristal, Anno en Polarstern een dominant effect op het ras.[1] Heristal was een nazaat van het Engelse renpaard Hyperion. Hij bracht 15 hengsten en 44 merries voort, die eveneens in het stamboek werden opgenomen.
Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]
-
Dressuur: de hengst Tip Top -
Sara Algotsson Ostholt op Wega -
In de springsport -
In de springsport
.jpg)
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ (en) The Swedish Warmblood, The Horse Magazine
Bronnen
|