Naar inhoud springen

4-hydroxybutaanzuur: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bronvermelding conform wikipedia-conventies
Regel 100: Regel 100:
Het innemen van GBL is schadelijker dan het innemen van GHB, dit komt omdat GBL een zuur is oftewel een lacton. Echter is de pH waarde van GBL niet direct te meten. De vloeistof is irriterend voor de ogen, maar deze kan ook irriterend zijn voor de huid.
Het innemen van GBL is schadelijker dan het innemen van GHB, dit komt omdat GBL een zuur is oftewel een lacton. Echter is de pH waarde van GBL niet direct te meten. De vloeistof is irriterend voor de ogen, maar deze kan ook irriterend zijn voor de huid.


Er wordt door meerdere artsen en verslavingsartsen gezegd, dat oraal gebruik van GBL zowel de slokdarm als de ingewanden zal aantasten. Het wordt dan ook afgeraden GBL te gebruiken.
Er wordt door meerdere artsen en verslavingsartsen gezegd, dat oraal gebruik van GBL zowel de slokdarm als de ingewanden zal aantasten. Het wordt dan ook afgeraden GBL te gebruiken.<ref>Waarschuwings-stikker, 4-Butyrolactone (R22, R36)</ref><ref>http://en.wikipedia.org/wiki/Gamma-Butyrolactone</ref><ref>http://cameochemicals.noaa.gov/chemical/19941</ref><ref>http://nl.wikipedia.org/wiki/Lacton</ref>

Bron: Waarschuwings-stikker, 4-Butyrolactone (R22, R36)
Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Gamma-Butyrolactone
Bron: http://cameochemicals.noaa.gov/chemical/19941
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Lacton


==Illegaal gebruik==
==Illegaal gebruik==
Regel 115: Regel 110:
GHB van de juiste samenstelling is een enigzinds stroperige, heldere en zeer zoute vloeistof (op kamertemperatuur blijven er na schudden lang luchtbelletjes in). De smaak behoort vrijwel neutraal te zijn. Een veilige maar toch prettige dosering lijkt te zijn: niet vaker dan 1x per 2 uur 2,5 cc opgelost in wat frisdrank. Doseer niet met een theelepel maar met een injectie-spuitje.
GHB van de juiste samenstelling is een enigzinds stroperige, heldere en zeer zoute vloeistof (op kamertemperatuur blijven er na schudden lang luchtbelletjes in). De smaak behoort vrijwel neutraal te zijn. Een veilige maar toch prettige dosering lijkt te zijn: niet vaker dan 1x per 2 uur 2,5 cc opgelost in wat frisdrank. Doseer niet met een theelepel maar met een injectie-spuitje.


{{bron|1=

<!--Dit is "Sjabloon:Bronnen/noten/referenties", zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Sjabloon:Bronnen/noten/referenties. -->
{{bron|bronvermelding=
<!--Hier (boven de ---- streep) is ruimte voor algemene referenties, review-artikelen, en andere bronnen, ZONDER verwijzing in de tekst. -->
* Galloway et al., G.P. (1997) ''GHB: an emerging drug of abuse that causes physical dependancy. Addiction, pp. 89-96''. Plaats van uitgave en uitgever: Onbekend.
Algemeen:
* {{en}}Galloway et al., G.P. (1997) ''GHB: an emerging drug of abuse that causes physical dependancy. Addiction, pp. 89-96''. Plaats van uitgave en uitgever: Onbekend.
* Korf et al., D.J. (2002) ''GHB: Tussen narcose en extase, pp. 48-49'' Plaats van Uitgave: Amsterdam: Rozenberg Publishers
* Korf et al., D.J. (2002) ''GHB: Tussen narcose en extase, pp. 48-49'' Plaats van Uitgave: Amsterdam: Rozenberg Publishers
----
<!--Hier (onder de ---- streep) is ruimte voor referenties, voetnoten MET verwijzing in de hoofdtekst. Dit artikel gebruikt de op [http://nl.wikipedia.org/wiki/Help:Referenties_en_voetnoten] beschreven softwarematige manier van weergeven van referenties en voetnoten, gebaseerd op de Cite.php software. Degene die extra referenties of voetnoten wil toevoegen aan dit artikel wordt verzocht dit op de daar beschreven wijze te doen. -->
In de tekst:
{{references}}
}}
}}



Versie van 18 sep 2007 01:05

Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Sjabloon:ChemischeStof

4-hydroxybutaanzuur (bekend als GHB en ook γ-hydroxyboterzuur) is oorspronkelijk een slaapmiddel, dat later als een drug werd geclassificeerd. GHB wordt veelal gebruikt als partydrug.


Positieve effecten van GHB

Veel mensen krijgen van GHB een rustig, warm gevoel: verdoofd en stoned. Voor andere mensen zorgt het voor een opgewekte stemming, zij worden praterig. In de meeste gevallen vermindert het angsten en remmingen. De seksuele lust wordt vergroot en men krijgt zin om te vrijen. Aanrakingen worden sterker gevoeld en het vermindert het katerige gevoel na speed en XTC.

Negatieve effecten van GHB

Negatieve effecten van GHB kunnen zijn: duizeligheid, verslappende spieren, trillen, misselijkheid, hoofdpijn, onbedwingbare slaap, verwardheid en roekeloosheid. Anders dan vaak wordt aangenomen kan GHB-gebruik wèl to verslaving leiden.

Overdosis GHB

Door een overdosis van GHB (vooral in combinatie met andere drugs of drank) kan het lichaam zo verdoofd raken dat ook het ademen stopt. Ziekenhuizen krijgen steeds vaker te maken met opnames vanwege een GHB-overdosis. De behandeling bestaat uit het bewaken van ademhaling en hartslag van de patiënt, die vaak na ongeveer een uur weer wakker en helder is en zich absoluut niet kan herinneren wat er is gebeurd. Soms is opname op een Intensive Care nodig om de ademhaling te ondersteunen of tijdelijk over te nemen. Er zijn een aantal gevallen met een fatale afloop bekend, die veroorzaakt werden door het uitvallen van de ademhaling en/of doordat een bewusteloos persoon vaak gaat braken, waarbij het braaksel in de longen loopt en de patiënt stikt.

Slaapmiddel

Dr. Wermuth vond in 1961 GHB uit in Frankrijk voor Dr. Henri Laborit, de geestelijk vader van chloorpromazine en de moderne psycho-farmacologie. Wermuth creëerde GHB terwijl hij op zoek was naar een GABA analoog. Na deze ontdekking verscheen GHB al snel in de handel als slaapmiddel (hypnoticum) en was te verkrijgen zonder doktersrecept onder de merknaam Gamma-OH.

Nog enkele jaren daarna werd het middel ook gebruikt als narcosemiddel, hulpmiddel bij slaapstoornissen en pijnbestrijder bij bevallingen. Inmiddels was het in de Verenigde Staten bekend als medicijn tegen narcolepsie, ziekte met plots optredende hevige slaperigheid. Het middel wordt daar verkocht onder de naam "Xyrem" dat gemaakt wordt door de fabrikant Jazz pharmaceuticals.

In het land van oorsprong is meer bekend over GHB dan in Nederland. De vele boeken van Henri Laborit en de over het middel gehouden conferenties zijn echter over de grens niet erg bekend geraakt. Sinds 28 april 1999 is GHB ook in Frankrijk in de "opiumwet" opgenomen. GHB valt sinds 1 januari 2002 onder de opiumwet in Nederland, voorheen alleen onder de Wet op de Geneesmiddelenvoorziening. Tot 7 mei 1996 was het middel verkrijgbaar als legale chemische drug. De Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft de verkoop verboden op grond van de Wet op de Geneesmiddelenvoorziening. Tegenwoordig is ook in de EU GHB als geneesmiddel geregistreerd, eveneens onder de naam Xyrem.

GBL

GBL (gamma-butyrolaceton) is een van de twee grondstoffen van GHB. Dit product wordt door de lever in het lichaam omgezet in GHB, daarom lijkt de werking sterk op die van GHB. Het doseren is onzekerder, omdat het effect van GBL meestal 2x zo sterk is.

Het innemen van GBL is schadelijker dan het innemen van GHB, dit komt omdat GBL een zuur is oftewel een lacton. Echter is de pH waarde van GBL niet direct te meten. De vloeistof is irriterend voor de ogen, maar deze kan ook irriterend zijn voor de huid.

Er wordt door meerdere artsen en verslavingsartsen gezegd, dat oraal gebruik van GBL zowel de slokdarm als de ingewanden zal aantasten. Het wordt dan ook afgeraden GBL te gebruiken.[1][2][3][4]

Illegaal gebruik

GHB staat bij het grote publiek vooral bekend als een date rape drug. Het middel wordt nogal eens gebruikt door mannen om een vrouw te verkrachten. Het wordt bij het uitgaan onopvallend toegediend in een drankje waardoor het slachtoffer na inname snel slaperig en suf wordt en zich na het ontwaken ook vaak niet goed kan herinneren wat er is gebeurd. Hierdoor is de bewijsvoering en de identificatie van de dader na een verkrachting vaak lastig. Hoewel onbevestigde bronnen het bovenstaande melden, dient te worden vermeld dat GHB een hele sterke zoute smaak heeft en snel zal worden geproefd. Daarnaast is een juiste dosering lastig; bij een te hoge dosering zal de persoon het bewustzijn verliezen.

Gebruikersdosering

Het doseren van GHB is moeilijk en gaat vaak mis. Het verschil tussen een dosis met aangename effecten en een dosis met nare effecten is klein. Een klein beetje extra is voor velen al onaangenaam en veel sterker dan men wil. Sommigen reageren sterker op GHB en kunnen maar weinig hebben, anderen kunnen veel meer nemen. Als beginner met GHB kun je niet dezelfde dosis nemen als iemand die dat vaker doet. Sommige wetenschappers denken dat er tolerantie mogelijk is (Galloway 1997). In de praktijk blijkt dat ook na langere periode van gebruik er zich geen tolerantie voordoet (Korf 2002). Beginnende gebruikers zullen echter anders reageren op een grote dosering dat dat een ervaren gebruiker dit doet. De samenstelling en daardoor de sterkte van GHB loopt uiteen. GHB van de juiste samenstelling is een enigzinds stroperige, heldere en zeer zoute vloeistof (op kamertemperatuur blijven er na schudden lang luchtbelletjes in). De smaak behoort vrijwel neutraal te zijn. Een veilige maar toch prettige dosering lijkt te zijn: niet vaker dan 1x per 2 uur 2,5 cc opgelost in wat frisdrank. Doseer niet met een theelepel maar met een injectie-spuitje.

<span title="Voor deze uitspraak is een bronvermelding gewenst. Motivering: Algemeen: * (en) Galloway et al., G.P. (1997) GHB: an emerging drug of abuse that causes physical dependancy. Addiction, pp. 89-96. Plaats van uitgave en uitgever: Onbekend. * Korf et al., D.J. (2002) GHB: Tussen narcose en extase, pp. 48-49 Plaats van Uitgave: Amsterdam: Rozenberg Publishers


In de tekst:

">[bron?]

Sjabloon:Algemene anesthetica