Stepanakert

Stepanakert
Inwoners	± 40.000
Coördinaten	39° 49′ NB, 46° 45′ OL
Tijdzone	UTC+4
Netnummer	347 (471)

Bestand:Mamikyevbabik.jpg

Het Sovjetbeeld wij en onze bergen, in de volksmond bekend als Mamik en Babik of Tatik en Papik ("Grootvader en Grootmoeder"), bij Stepanakert wordt gezien als een van de nationale symbolen van de Armeense Republiek Nagorno-Karabach

Bestand:Stepanakert-square-P1003098.JPG

Regeringsgebouw van de republiek

Een van de hoofdwegen in de stad

Stepanakert (Armeens: Ստեփանակերտ; [Stepanakert], Azeri: Xankəndi; Xankendi of Chankendi) is de hoofdstad van de Armeense de facto onafhankelijke Republiek Nagorno-Karabach die wordt betwist tussen Armenië en Azerbeidzjan op het grondgebied van de regio Nagorno-Karabach, maar momenteel onder het bestuur staat van de Armenen. In het gebied en de stad zijn Russische vredestroepen en militaria van Armenië (Karabachleger; het grootste stationaire leger in de Zuidelijke Kaukasus) gestationeerd. De bevolking bedraagt ongeveer 40.000 mensen. Bij de laatste Sovjetvolkstelling uit 1989 werd een bevolkingsaantal van 56.700 geregistreerd. Sinds het Nagorno-Karabachconflict, dat uitbrak na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie zijn echter velen de stad ontvlucht. De stad bestaat nu bijna alleen nog uit Armenen. Het grootste deel van de Azeribevolking is gedeporteerd naar het oosten.

Geschiedenis

Vanaf de jaren '90 van de 4e eeuw lag er de Armeense plaats Vararagn. In 1847 werd deze plaats samen met onder andere het Armeense dorp Baghen Shen hernoemd naar de Turkse naam Chankendi (Xankəndi; "plaats van de khan") door de khan van Şuşa

De huidige stad werd gesticht in 1917 na de Oktoberrevolutie op de plaats van het dorp Chankendi , en werd in 1923 hernoemd tot Stepanakert ter ere van de Armeense communistische leider in Bakoe Stepan Sjahoemjan, die werd doodgeschoten door de Engelsen tijdens de Russische Burgeroorlog in 1918. Tevens kreeg het toen de status van stad. Stepanakert werd samen met Nagorno-Karabach door Josef Stalin toegewezen aan de Azerbeidzjaanse SSR in hetzelfde jaar. In 1988 sprak de regering van het autonome gebied zich uit voor aansluiting bij Armenië, waarop er pogroms ontstonden tegen etnische Armenen in Azerbeidzjan en een grootschalig conflict uitbrak in de regio. De stad werd in dat jaar zwaar beschadigd door de Armeense aardbeving. Nadat Azerbeidzjan zich onafhankelijk verklaarde van de Sovjet-Unie, werd de stad door de Azerbeidzjaanse regering terug hernoemd tot Xankəndi als onderdeel van een campagne van Azerificatie van wat daarvoor de Nagorno-Karabachse autonome oblast was geweest met een overwegend Armeense bevolking. Er braken gevechten uit in het gebied, die uiteindelijk resulteerden in de Armeense controle over het gebied, met daarbij de Lachin-corridor naar Armenië in het westen. De stad werd tijdens het conflict nog verder beschadigd door aanvallen met grad-raketten door Azerbeidzjaanse troepen. Sinds 1994 is er een onofficieel maar wel in acht gehouden wapenstilstand in het gebied.

Economie

Voor de oorlog richtte de economie van Stepanakert zich vooral op voedselverwerking, zijdeweven en het maken van wijn. Door de oorlog raakte de economie van de stad zwaar beschadigd, maar deze herstelde zich recentelijk, vooral door investeringen van de Armeense diaspora.

Geboren in Stepanakert

• Robert Kotsjarjan (eerste president republiek Nagorno-Karabach en tweede en huidige president van Armenië)

Zustersteden

• Montebello (Californië, Verenigde Staten)

Externe links

• Armeniapedia Stepanakert (en)