4-chloorbenzotrifluoride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
4-chloorbenzotrifluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 4-chloorbenzotrifluoride
Algemeen
Molecuulformule C7H4ClF3
IUPAC-naam 1-chloor-4-(trifluormethyl)benzeen
Andere namen p-chloorbenzotrifluoride, 4-chloor-α,α,α-trifluortolueen, PCBTF
Molmassa 180,55487 g/mol
SMILES
C1=CC(=CC=C1C(F)(F)F)Cl
InChI
1S/C7H4ClF3/c8-6-3-1-5(2-4-6)7(9,10)11/h1-4H
CAS-nummer 98-56-6
EG-nummer 202-681-1
PubChem 7394
Wikidata Q410670
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarSchadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H226 - H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
VN-nummer 2234
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,34 g/cm³
Smeltpunt −36 °C
Kookpunt 139 °C
Vlampunt 43 °C
Dampdruk 1047 Pa
Viscositeit 0,00079 Pa·s
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

4-chloorbenzotrifluoride of parachloorbenzotrifluoride (meestal afgekort tot PCBTF) is een organische verbinding met als brutoformule C7H4ClF3. Het is een kleurloze vloeistof met een kenmerkende aromatische geur.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

4-chloorbenzotrifluoride wordt verkregen door de fluorering (reactie met waterstoffluoride) van 4-chloorbenzotrichloride.[1][2]

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

4-chloorbenzotrifluoride is een intermediair bij de synthese van kleurstoffen, geneesmiddelen en pesticiden, bijvoorbeeld trifluraline. Het is een geschikt oplosmiddel voor inkten. Het wordt ook gebruikt als diëlektrische vloeistof.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]