55e Grammy Awards

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
55e Grammy Awards
Grammy Awards
Datum 10 februari 2013
Locatie Staples Center & Nokia Theater, Los Angeles
Netwerk CBS
Vorige 54e Grammy Awards
Volgende 56e Grammy Awards
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Dan Auerbach kreeg vier Grammy Awards, waaronder drie awards voor zijn producewerk in de groep The Black Keys.
De in België geboren Gotye kreeg drie Grammy-nominaties, en wist deze uiteindelijk allemaal te verzilveren, waaronder de felbegeerde Record of the year, voor zijn wereldhit.

De 55e editie van de jaarlijkse Grammy Awards vond plaats op zondag 10 februari 2013 in het Staples Center en het Nokia Theater in Los Angeles. De hoofdshow met daarin de belangrijkste categorieën en optredens kwam vanuit het Staples Center; het voorprogramma (de zgn. "Pre-Telecast Ceremony") waarin ongeveer zeventig minder belangrijk geachte prijzen werden uitgereikt, kwam vanuit het Nokia Theater. De hoofdshow werd live uitgezonden op de Amerikaanse tv-zender CBS; in Nederland werd de uitzending verzorgd door BNN. Het was voor het eerst dat de Grammy-uitreiking rechtstreeks op de Nederlandse tv werd uitgezonden.

De show werd, evenals in 2012, gepresenteerd door rapper LL Cool J.

Categorieën en Nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

De organisatie, de National Academy of Recording Arts and Sciences (NARAS), heeft in 81 categorieën nominaties en winnaars bekendgemaakt. Dat waren drie categorieën meer dan in 2012, toen er juist sprake was van een forse vermindering van het aantal categorieën. De drie nieuwe categorieën waren Best Classical Compendium (voor het beste verzamelalbum met klassieke muziek), Best Latin Jazz Album en Best Urban Contemporary Album.

De nominaties werden bekendgemaakt op 5 december 2012 in een live tv-uitzending vanuit Nashville. Fun., Frank Ocean, Mumford & Sons, Jay Z, Kanye West en Dan Auerbach (van The Black Keys) werden het vaakst genomineerd; zij ontvingen elk zes nominaties.

Meeste Grammy's[bewerken | brontekst bewerken]

Geen enkele artiest wist meer dan drie Grammy's te winnen, zodat er geen sprake was van een winnaar die ver boven de rest uitstak. Het was voor het eerst sinds 2001 dat niemand meer dan drie Grammy's won (waarbij aangetekend moet worden dat het met het terugbrengen van het aantal categorieën lastiger is geworden om heel veel Grammy's te winnen). Wel was het zo dat The Black Keys en Jay Z & Kanye West de respectievelijke Rock en Rap-genres domineerden, met voor The Black Keys en Jay Z & Kanye West winst in drie van de vier categorieën in hun specifieke genres.

Dan Auerbach van The Black Keys kreeg nog een extra Grammy als Producer of the Year, Non-Classical, waarmee zijn totaal op vier Grammy's komt.

De meeste nominaties zónder winst waren voor Nas, die vier keer was genomineerd. Vier artiesten kregen drie nominaties zonder Grammy: Jack White, Hunter Hayes, Bruce Springsteen en Marvin Sapp.

R&B-zanger Miguel werd vijf keer genomineerd, maar wist slechts één keer te winnen (voor Beste R&B song).

Jazz-musicus Gil Evans, overleden in 1988, kreeg postuum twee nominaties op persoonlijke titel en één op naam van het Gil Evans Project, een gelegenheidsgroep die na Gils dood is opgericht. Een van deze drie nominaties werd omgezet in winst (voor het beste instrumentale arrangement).

Naast Gil Evans was er nog een artiest die postuum een Grammy won. Dat was Ravi Shankar, die een prijs kreeg in de categorie Best World Music Album.

Voor veel winnaars was dit niet hun eerste Grammy. Dit waren de meest 'ervaren' Grammy-winnaars:

Lijst van winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Pop[bewerken | brontekst bewerken]

Dance[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Dance Recording
  • Best Dance/Electronica Album

Rock[bewerken | brontekst bewerken]

R&B[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best R&B Performance
  • Best Traditional R&B Performance
  • Best R&B Song
    • Miguel Pimentel (componist) voor Adorn (uitvoerende: Miguel)
  • Best Urban Contemporary Album
  • Best R&B Album
    • Black Radio - Robert Glasper Experiment

Rap[bewerken | brontekst bewerken]

Country[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Country Solo Performance
  • Best Country Duo/Group Performance
    • Pontoon - Little Big Town
  • Best Country Song
    • Josh Kear & Chris Tompkins (componisten) voor Blown Away (uitvoerende: Carrie Underwood)
  • Best Country Album
    • Uncaged - Zac Brown Band

New Age[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best New Age Album
    • Echoes of Love - Omar Akram

Jazz[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Improvised Jazz Solo
  • Best Jazz Vocal Album
  • Best Jazz Instrumental Album
  • Best Large Jazz Ensemble Album
  • Best Latin Jazz Album
    • Ritmo! - Clare Fischer Latin Jazz Big Band

Gospel[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Gospel/Contemporary Christian Music Performance
  • Best Gospel Song
    • Erica Campbell, Tiina Campbell & Warryn Campbell (componisten) voor Go Get It (uitvoernden: Mary Mary)
  • Best Contemporary Christian Music Song
    • Jonas Myrin & Matt Redman (componisten) voor 10,000 Reasons (Bless the Lord) (uitvoerende: Matt Redman)
  • Best Gospel Album
  • Best Contemporary Christian Music Album

Latin[bewerken | brontekst bewerken]

  • Beste latin pop-album
    • MTV Unplugged (Deluxe Edition) - Juanes
  • Best Latin Rock, Urban or Alternative Album
    • Imaginaries - Quetzal
  • Best Regional Mexican Music/Tejano Album
  • Best Tropical Latin Album
    • Retro - Marlow Rosado y La Riqueña

Folk/Roots[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Americana Album
  • Best Bluegrass Album
    • Nobody Knows You - Steep Canyon Rangers
  • Best Blues Album
  • Best Folk Album
    • The Goat Rodeo Sessions - Yo-Yo Ma, Stuart Duncan, Edgar Meyer & Chris Thile
  • Best Regional Roots Music Album (Regionale Amerikaanse muziek, bijvoorbeeld cajun, zydeco, polka, indianenmuziek en Hawaiïaanse muziek)
    • The Band Courtbouillon - Wayne Toups, Steve Riley & Wilson Savoy

Reggae[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldmuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best World Music Album

Kinderrepertoire[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Children's Album
    • Can you Canoe? - The Okee Dokee Brothers

Gesproken Woord[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Spoken Word Recording
    • Society's Child: My Autobiography - Janis Ian

Comedy[bewerken | brontekst bewerken]

Musical[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Musical Theater Album
    • Once - A New Musical - Steve Kazee & Cristin Milioti (solilsten); Steven Epstein & Martin Lowe (producers) (uitvoerenden: Original Broadway Cast)

Soundtracks[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Compilation Soundtrack for Visual Media (Voor muziek voor film/tv/videogames en andere visuele media, samengesteld uit eerder verschenen materiaal)
    • Midnight in Paris - Diverse uitvoerenden
  • Best Score Soundtrack for Visual Media (Idem als boven, maar dan voor muziek die speciaal voor een film/tv-programma/videogame/etc. is geschreven)
    • The Girl with the Dragon Tattoo - Trent Reznor & Atticus Ross (componisten)
  • Best Song Written for Visual Media
    • T-Bone Burnett, Taylor Swift, John Paul White & Joy Williams (componisten) voor Safe & Sound, uitgevoerd door Taylor Swift & The Civil Wars

Compositie & Arrangementen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Instrumental Composition
    • Mozart Goes Dancing - Chick Corea (componist) (uitvoerenden: Chick Corea & Gary Burton)
  • Best Instrumental Arrangement
  • Best Instrumental Arrangement Accompanying Vocalist(s)

Hoezen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Recording Package
    • Michael Amzalag & Matthias Augustyniak (ontwerpers) voor Biophilia, uitvoerende: Björk
  • Best Boxed or Special Limited Edition Package
    • Fritz Klaetke (ontwerper) voor Woody at 100: The Woody Guthrie Centennial Collection, uitvoerende: Woody Guthrie
  • Best Album Notes (Beste hoestekst)

Bijzondere uitgaven[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Historical Album
    • The Smile Sessions (Deluxe Box Set) - Alan Boyd, Mark Linett, Brian Wilson & Dennis Wolfe (album producers); Mark Linett (mastering engineer) (uitvoerenden: Beach Boys)

Productie & Techniek[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Engineered Album, Non-Classical (Beste techniek op een niet-klassiek album)
    • Richard King (technicus en mastering engineer) voor The Goat Rodeo Sessions (uitvoerenden: Yo-Yo Ma, Stuart Duncan, Edgar Meyer & Chris Thile)
  • Best Engineered Album, Classical (Beste techniek op een klassiek album)
    • Tom Caulfield & John Newton (technici); Mark Donahue (mastering engineer) voor Life & Breath - Choral Works by René Clausen, uitvoerenden: Charles Bruffy & The Kansas City Chorale
  • Producer of the Year (Non-Classical)
  • Producer of the Year (Classical)
    • Blanton Alspaugh
  • Best Remixed Recording
    • Skrillex voor Promises (Skrillex & Nero Remix), uitvoerende: Nero
  • Best Surround Sound Album
    • Jim Anderson (surround mix technicus), Darcy Proper (surround mastering engineer) & Michael Friedman (surround producer) voor Modern Cool, uitvoerende: Patricia Barber

Klassieke Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Alleen de vetgedrukte namen kregen een Grammy. Andere uitvoerenden die geen Grammy kregen, zoals solisten, orkesten, enz., zijn in kleine letters vermeld.

  • Best Orchestral Performance
  • Best Opera Recording
  • Best Choral Performance
    • Life & Breath - Choral Works by René Clausen - Charles Bruffy (dirigent)
    • Matthew Gladden, Lindsey Lang, Rebecca Lloyd, Sarah Tannehill & Pamela Williamson (solisten); Kansas City Chorale (koor)
  • Best Chamber Music/Small Ensemble Performance
    • Meanwhile - Eighth Blackbird
  • Best Classical Instrumental Solo
  • Best Classical Vocal Solo
  • Best Classical Compendium (Verzameling van losse klassieke stukken, op één album bijeengebracht)
    • Penderecki: Fonogrammi; Horn Concerto; Partita; The Awakening Of Jacob; Anaklasis - Antoni Wit (dirigent); Aleksandra Nagórko & Andrzej Sasin (producers)
  • Best Contemporary Classical Composition
    • Stephen Hartke (componist) voor Meanwhile - Incidental Music to Imaginary Puppet Plays (uitvoerenden: Eighth Blackbird)

Video[bewerken | brontekst bewerken]

  • Best Short Form Music Video (Beste videoclip)
    • We Found Love - Rihanna & Calvin Harris (artiesten); Melina Matsoukas (regisseur); Juliette Larthe, Ben Sullivan, Candice Ouaknine & Inga Veronique (video producers)
  • Best Long Form Music Video (Beste lange muziekvideo, bijvoorbeeld muziekdocumentaire of concertfilm)
    • Big Easy Express - Mumford & Sons, Edward Sharpe & The Magnetic Zeros & Old Crow Medicine Show (artiesten); Emmett Malloy (regisseur); Bryan Ling, Mike Luba & Tim Lynch (video producers)
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=55e_Grammy_Awards&oldid=67189342"