Naar inhoud springen

Acanthophis praelongus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Rembert Andy (overleg | bijdragen) op 27 nov 2019 om 18:17. (link naar geslacht ipv species)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Acanthophis praelongus
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018)
Acanthophis praelongus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Colubroidea
Familie:Elapidae (Koraalslangachtigen)
Onderfamilie:Hydrophiinae (Zeeslangen)
Geslacht:Acanthophis
Soort
Acanthophis praelongus
Ramsay, 1877
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Acanthophis praelongus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Acanthophis praelongus is een cobra-achtige slang uit de familie koraalslangachtigen (Elapidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Edward Pierson Ramsay in 1877.

Uiterlijke kenmerken

De slang is gedrongen gebouwd en heeft verhoogde 'wenkbrauwen' boven de ogen, daardoor werd de soort vroeger tot de adders gerekend. De lengte varieert van 30 tot ongeveer 100 centimeter, het lichaam is relatief erg dik. De kop is enigszins wigvormig en de kleur is lichtgrijs of grijsbruin tot bijna zwart met witte dwarsbanden op het dikke lichaam.

Leefwijze

Acanthophis praelongus eet kleine zoogdieren, hagedissen en vogels die worden gelokt met de wormachtige staartpunt die beweeglijk is. De slang is nachtactief en wacht roerloos op de prooi, bij de kleinste aanleiding bijt hij en dit maakt hem zo gevaarlijk.

Voortplanting

Deze soort is eierlevendbarend en werpt tot 8 jongen per keer.

Verspreiding en leefgebied

Het is een van de gevaarlijkste slangen van heel noordelijk Australië omdat de beet dodelijk kan zijn voor mensen. Naast Australië komt de soort voor in Papoea-Nieuw-Guinea en Indonesië. In tropische bossen en graslanden komt de slang algemeen voor.

Bronvermelding