Naar inhoud springen

Adelaarsvaren

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2a02:a456:162:1:b5fe:62ce:5f27:db69 (overleg) op 14 dec 2019 om 15:10. (→‎Bladen)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Adelaarsvaren
Adelaarsvaren
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Clade:Tracheophyta
Clade:Euphyllophyta
Clade:Monilophyta
Klasse:Polypodiopsida
Orde:Polypodiales
Familie:Dennstaedtiaceae (Adelaarsvarenfamilie)
Geslacht:Pteridium
Soort
Pteridium aquilinum
(L.) Kuhn (1879)
Adelaarsvarens, habitus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Adelaarsvaren op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De adelaarsvaren (Pteridium aquilinum) is een varen uit de adelaarsvarenfamilie (Dennstaedtiaceae). Het is een zeer algemene soort met een kosmopolitische verspreiding, die ook in België en Nederland zeer algemeen is.

De soort wordt op vele plaatsen als een lastig onkruid beschouwd.

Kenmerken

Habitus

De adelaarsvaren is een forse plant die zich vooral vermeerdert door middel van een dikke, zwarte en kruipende wortelstok.

Op deze wijze kan de adelaarsvaren op sommige plaatsen soms een moeilijk te bestrijden onkruid zijn.

Bladen

De bladen van de adelaarsvaren staan alleen en zijn vertakt, dubbelgeveerd, soms zelfs drievoudig geveerd.

Als men de bladsteel aan de voet schuin doorsnijdt, ziet men een figuur dat op twee adelaars lijkt. Hieraan dankt de soort zijn naam. Die figuur ontstaat overigens door de ligging van de vaatbundels.

De bladveren kunnen wel een meter hoog worden. Er zijn zelfs exemplaren bekend met bladveren van 3 m.

Adelaarsvaren, detail onderzijde blad met sporenhoopjes

Sporenhoopjes

De sporenhoopjes (sori) zitten langs de bladrand en zijn door de omgeslagen rand bedekt. De sporen zijn rijp in juli of augustus. Voor meer informatie over de voortplanting, zie het artikel varens.

Toxiciteit

De bladen van de adelaarsvaren zijn het meest toxische deel van de plant. De toxiciteit berust op verschillende factoren. Zo bevat de plant thiaminase, een enzym, dat vitamine B1 afbreekt. Het gevolg is een vitamine B1 deficiëntie. Verder bevat de plant sesquiterpenen die bij het rund en schaap een aplastische anemie kunnen veroorzaken. Bij runderen wordt verder nog een gestoorde bloedstolling vastgesteld. Een verdere factor is een carcinogene factor, die in de urineblaas en het maag-darmkanaal tumoren laat ontstaan.

Desondanks worden speciaal behandelde en ingelegde, jonge spruiten in Korea en Japan als groente bij rijst gegeten.

Habitat

De adelaarsvaren wordt voornamelijk aangetroffen in bossen op zandgrond, maar de soort groeit ook op open plekken, waaronder in Nederland. De adelaarsvaren houdt niet van heel vochtige grond en kalk. Op onbeschutte plaatsen is er een kans dat de plant schade oploopt als gevolg van kou (bijvoorbeeld een koude wind of nachtvorst).

Verspreiding

De adelaarsvaren kent een kosmopolitische verspreiding en is ook in België en Nederland zeer algemeen.

Externe links

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Pteridium aquilinum op Wikimedia Commons.