Alphonse Legros

Zelfportrait, gravure op metaal

Alphonse Legros (Dijon, 8 mei 1837 - Watford, Hertfordshire, 7 december 1911) was een Frans kunstschilder en etser. Hij wordt gerekend tot de stroming van het realisme.

Inhoud

1 Leven en werk
2 Schilderijen
3 Etsen
4 Externe links

Leven en werk[bewerken]

Legros ging in 1851 als leerling-kunstschilder werken in het atelier van Jean Baptiste Beuchot te Lyon. Op diens aanbeveling ging hij later in de leer bij Charles Antoine Cambon te Parijs. In 1855 ging hij naar de École des Beaux-Arts, waar hij studeerde onder Horace Lecoq de Boisboudran. In 1857 exposeerde hij voor het eerst in de Parijse salon. Hij schilderde in de stijl van het realisme en behoorde tot de vriendenkring van Gustave Courbet.

Legros hield zich ook intensief bezig met de kunst van het etsen. Tijdens een studiereis naar Spanje in 1862 maakte hij een groot aantal etsen, schetsen en studies, welke hij later deels tot schilderijen omwerkte. Hij maakte veel portretten en had verder een sterke voorkeur voor religieuze en mythologische thema's.

In 1863 keerde Legros terug naar Frankrijk, om een jaar later naar Londen te verhuizen. In 1880 richtte hij daar de Royal Society of Painter-Printmakers op, vooral om de kunst van het etsen en graveren te promoten. In 1881 nam hij de Engelse nationaliteit aan. Hij werd ook leraar etsen aan de Royal College of Art en Slade-professor aan de University College London. Hij was leermeester van William Rothenstein en William Strang.

Legros woonde en werkte later te Watford. Daar overleed hij in 1911, 74 jaar oud.