Anna Tsjitsjerova

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Anna Chicherova)
Anna Tsjitsjerova
Bezig met het verwerken van haar overwinning op de WK 2011, Daegu
Volledige naam Anna Vladimirovna Tsjitsjerova
Geboortedatum 22 juli 1982
Geboorteplaats Jerevan
Nationaliteit Vlag van Rusland Rusland
Lengte 1,78 m
Gewicht 53 kg
Sportieve informatie
Discipline hoogspringen
Trainer/coach Jevgeni Zagoroelko
Eerste titel Wereldkampioene B-junioren hoogspringen 1999
OS 2004, 2008, 2012
Extra Russisch recordhoudster hoogspringen (in- + outdoor)
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

Anna Vladimirovna Tsjitsjerova (Russisch: А́нна Влади́мировна Чи́черова) (Jerevan, 22 juli 1982) is een Russische hoogspringster. Ze werd op dit onderdeel wereldkampioene bij de senioren, de B-junioren en de militairen, Europees indoorkampioene en meervoudig Russisch kampioene. Ze is Russisch in- en outdoorrecordhoudster en nam driemaal deel aan de Olympische Spelen en won hierbij in totaal twee medailles. Een ervan werd haar jaren later overigens weer ontnomen toen bij het hertesten van bewaarde monsters bleek, dat zij bij de Spelen van 2008 de dopingregels had overtreden.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste wereldtitel, bij de B-junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Tsjitsjerova trad voor de eerste maal in de internationale schijnwerpers bij de wereldkampioenschappen voor B-junioren in Bydgoszcz in 1999. Enkele dagen voor haar zeventiende verjaardag werd ze er wereldkampioene hoogspringen met een sprong over 1,89 m. Twee jaar later, op de Europese jeugdkampioenschappen in het Italiaanse Grosseto, viel ze met een sprong over 1,90 opnieuw in de prijzen. Ze werd tweede achter de Roemeense Ramona Pop, die een hoogte van 1,92 overbrugde. Opmerkelijk was dat de Kroatische Blanka Vlašić, de latere wereldkampioene, in deze wedstrijd met 1,88 niet verder kwam dan een zevende plaats.

Beter dan Blanka Vlašić[bewerken | brontekst bewerken]

Vervolgens toonde Tsjitsjerova in de jaren erna aan, dat zij ook bij de senioren met de besten mee kon komen. Zo veroverde zij op de wereldindoorkampioenschappen van 2003 in Birmingham een bronzen plak achter Kajsa Bergqvist (1e met 2,01) en Jelena Jelesina (2e met 1,99) met een sprong over eveneens 1,99. Opnieuw wist ze hier vóór Blanka Vlašić (vierde met 1,96) te eindigen. Bij de wereldkampioenschappen in Parijs, later dat jaar, werd ze met 1,95 zesde.

In het olympische jaar 2004 ging Anna Tsjitsjerova uitstekend van start door op de WK indoor in Boedapest bij het hoogspringen de tweede plaats voor zich op te eisen achter Jelena Slesarenko, die met een sprong van 2,04 een Russisch indoorrecord vestigde. Tsjitsjerova sprong over 2,00 en wist alweer Blanka Vlašić voor te blijven, die derde werd met 1,97. Bij de Olympische Spelen in Athene, later dat jaar, kwam ze met 1,96 echter niet verder dan een wat tegenvallende zesde plaats. Landgenote Slesarenko werd hier olympisch kampioene met een olympische recordsprong van 2,06.

Europees indoorkampioene[bewerken | brontekst bewerken]

In 2005 won Tsjitsjerova haar eerste grote titel bij de senioren: ze werd in Madrid met 2,01 Europees indoorkampioene. Maar bij de WK in Helsinki in augustus van datzelfde jaar viel ze met 1,96 en een vierde plaats weer net buiten de medailles. Kajsa Bergqvist werd hier met 2,02 wereldkampioene. Ter compensatie behaalde Tsjitsjerova een week later de hoogspringtitel op de universiade in het Turkse İzmir, waarvoor een sprong over 1,90 volstond.

Na een seizoen 2006, waarin Tsjitsjerova op hoogspringgebied weinig opzienbarends presteerde, was zij in 2007 weer present op de EK indoor in Birmingham, waar zij bij het hoogspringen met 1,92 tot een gedeelde zesde plaats kwam. Vervolgens haalde ze op de WK in 2007 onverwachts goed uit door in Osaka met een persoonlijk record van 2,03 een zilveren medaille te winnen achter Blanka Vlašić, die met 2,05 de wereldtitel voor zich opeiste. De Italiaanse Antonietta di Martino behaalde in precies evenveel pogingen eveneens de hoogte van 2,03, zodat ook zij zilver won. Jelena Slesarenko werd door dit onverwachte springgeweld ondanks een sprong over 2,00 van het eremetaal afgehouden. Met vijf hoogspringsters over de 2 meter was dit het beste eindresultaat sinds de invoering van de wereldkampioenschappen.

Brons op Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 was Anna Tsjitsjerova er op de Olympische Spelen in Peking opnieuw bij en weer speelde zij een hoofdrol. In een wedstrijd die overigens in het teken stond van de tweestrijd tussen Blanka Vlašić en de verrassende Belgische Tia Hellebaut, gewonnen door de laatste, wist Tsjitsjerova zich goed staande te houden en met een evenaring van haar PR van 2,03 uit Osaka de bronzen medaille weg te kapen voor de neus van Jelena Slesarenko, die ditmaal op 2,01 bleef steken. Aan het eind van het seizoen gaf Tsjitsjerova nog eens ten overvloede blijk van haar goede vorm door bij wedstrijden in Zagreb gelijk te eindigen met Vlašić op 2,04, een PR. Doordat Tsjitsjerova vervolgens afzag van de jump-off die had moeten plaatsvinden om de winnares van de wedstrijd vast te stellen, eindigde de Kroatische ten slotte als eerste.
Bij hertest van de urinestalen van Beijing is gebleken dat onder meer Tsjitsjerova niet aan de dopingregels voldeed. Haar resultaat is geschrapt.

Comeback na eerste kind[bewerken | brontekst bewerken]

In 2009 veroverde Tsjitserova haar vierde Russische hoogspringtitel, waarna zij er in 2010 een jaar tussenuit stapte: ze raakte in verwachting en kreeg in september van dat jaar haar eerste kind, Nika.
In 2011 vierde zij haar comeback en dat deed zij door niet alleen opnieuw Russisch kampioene te worden, maar nadien tijdens de WK in Daegu ook de hoogspringtitel voor zich op te eisen. Hoewel Blanka Vlašić over dezelfde hoogte, 2,03, wipte als de Russische, deed Tsjitserova dit met minder foutsprongen en was zij dit keer de Kroatische de baas. De Italiaanse Antonietta Di Martino werd derde met 2,00.

Olympisch kampioene[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 bereikte Anna Tsjitserova het hoogtepunt van haar atletiekloopbaan. Nadat zij aan het begin van het seizoen tijdens de WK indoor in Istanboel nog een nederlaag had geleden, door achter de Amerikaanse Chaunté Lowe (winnares met 1,98) tweede te worden met 1,95, was zij op de Olympische Spelen in Londen ongenaakbaar. Terwijl haar naaste concurrentes Brigetta Barrett en Svetlana Sjkolina vergeefs poogden om over 2,05 te geraken, slaagde Tsjitserova hierin bij haar tweede poging en veroverde het goud.

Tsjitserova wist in 2013 voor thuispubliek tijdens de wereldkampioenschappen van Moskou niet haar wereldtitel te prolongeren. Ze werd derde, samen met Ruth Beitia met een sprong over 1,97 m. Een jaar later moest de hoogspringster de Europese kampioenschappen van Zürich aan haar voorbij laten gaan vanwege een enkelblessure.[1]

Olympische medaille verspeeld[bewerken | brontekst bewerken]

Op 6 oktober 2016 maakte het IOC bekend, dat bij het opnieuw testen van bewaarde urinestalen van Anna Tsjitsjerova van de Olympische Spelen van 2008 de Russische atlete alsnog was betrapt op gebruik van het verboden product turinabol. Als gevolg hiervan moest zij haar op de Spelen in Peking veroverde bronzen medaille weer inleveren.[2]

Tsjitsjerova is aangesloten bij de atletiekvereniging van het Russische leger in Moskou, waar ze wordt getraind door Jevgeni Zagoroelko. Ze is getrouwd met Gennadi Tsjernovol.

Titels[bewerken | brontekst bewerken]

  • Olympisch kampioene hoogspringen - 2012
  • Wereldkampioene hoogspringen - 2011
  • Wereldkampioene B-junioren hoogspringen - 1999
  • Militair wereldkampioene hoogspringen 2003
  • Europees indoorkampioene hoogspringen - 2005
  • Russisch kampioene hoogspringen - 2004, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012
  • Russisch indoorkampioene hoogspringen - 2005, 2007

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Prestatie Datum Plaats
hoogspringen (outdoor) 2,07 m (NR) 22 juli 2011 Cheboksary
hoogspringen (indoor) 2,06 m (NR) 4 februari 2012 Arnstadt

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Wedstrijd Plaats Resultaat Prestatie
1999 Wereldkampioenschappen B-junioren Bydgoszcz 1e 1,89 m
2000 WK junioren Santiago de Chile 4e 1,85 m
2001 EK junioren Grosseto 2e 1,90 m
Universiade Peking 8e 1,85 m
2003 WK indoor Birmingham 3e 1,99 m
WK militairen Catania 1e 1,89 m
WK Parijs 6e 1,95 m
2004 WK indoor Boedapest 2e 2,00 m
OS Athene 6e 1,96 m
ISTAF 2004 Berlijn 9e 1,85 m
Wereldatletiekfinale Monaco 7e 1,92 m
2005 EK indoor Madrid 1e 2,01 m
Universiade İzmir 1e 1,96 m
WK Helsinki 4e 1,96 m
Wereldatletiekfinale Monaco 7e 1,89 m
2006 SPAR Europacup Málaga 3e 1,92 m
Wereldatletiekfinale Stuttgart 6e 1,90 m
2007 EK indoor Birmingham 6e 1,92 m
WK Osaka 2e 2,03 m
2008 OS Peking DSQ 2,03 m
Wereldatletiekfinale Stuttgart 2e 1,97 m
2009 WK Berlijn 2e 2,02 m
Wereldatletiekfinale Thessaloniki 2e 2,00 m
2011 WK Daegu 1e 2,03 m
2012 WK indoor Istanboel 2e 1,95 m
OS Londen 1e 2,05 m
2013 WK Moskou 3e 1,97 m
2015 WK Peking 3e 2,01 m

Golden League-podiumplekken[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Wedstrijd Plaats Resultaat Prestatie
2008 ISTAF Berlijn 3e 1,97 m
Weltklasse Zürich Zürich 2e 1,98 m
2009 Meeting Areva Saint-Denis 2e 1,97 m
Weltklasse Zürich Zürich 2e 1,98 m
Memorial Van Damme Brussel 2e 2,00 m

Diamond League-podiumplekken[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Wedstrijd Plaats Resultaat Prestatie
2011 Athletissima Lausanne 1e 1,95 m
British Grand Prix Birmingham 2e 1,99 m
Memorial Van Damme Brussel 1e 2,05 m
2012 Prefontaine Classic Eugene 1e 2,02 m
London Grand Prix Londen 3e 1,94 m
DN Galan Stockholm 1e 2,00 m
Memorial Van Damme Brussel 2e 1,95 m
2013 Golden Gala Rome 1e 1,98 m
Bislett Games Oslo 3e 1,95 m
Meeting Areva Saint-Denis 1e 2,01 m
Herculis Monaco 2e 1,98 m
DN Galan Stockholm 2e 1,98 m
Memorial Van Damme Brussel 2e 1,98 m
2014 Prefontaine Classic Eugene 1e 2,01 m
Zie de categorie Anna Chicherova van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.