Annemarie Estor
| Annemarie Estor | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Estor (2019)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 24 april 1973 | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | schrijfster | |||
| Werk | ||||
| Genre | verhalende poëzie, essay | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Annemarie Estor (24 april 1973) is een Nederlandstalig dichter en essayist. Zij woont en werkt afwisselend in Antwerpen (België) en Aragon (Spanje).
Leven
Annemarie Estor groeide op in Nederlands Limburg en studeerde Cultuur- en Wetenschapsstudies aan de Universiteit Maastricht. Zij verhuisde naar de Randstad in 1996 om promotieonderzoek te gaan doen aan de vakgroep Engelse Taal en Letterkunde van de Universiteit Leiden, waar zij ook de cursussen English Literature 1, British History & Culture en Literature & Science doceerde. In de zomer van 1999 was zij 'fellow' aan de International School for Theory in the Humanities te Santiago de Compostela. Zij promoveerde in 2004 aan de Universiteit Leiden op een proefschrift over het werk van de Britse schrijfster Jeanette Winterson. Na haar doctoraat trok zij naar Antwerpen, waar zij wijkdichter werd van Zurenborg (2006-2009). Vanuit haar onderzoeksinteresse voor de kwesties natuur/cultuur en lichaam/ziel werd zij poet in residence bij het Nederlands Instituut voor Hersenwetenschap te Amsterdam (onder auspiciën van Dick Swaab) en bij het Labo voor Theoretische Neurobiologie (Universiteit Antwerpen) onder begeleiding van Erik De Schutter. Van 2010 tot 2019 was zij tekstredacteur bij het cultureel-maatschappelijk tijdschrift Streven. Zij redigeerde er onder andere artikelen van Ludo Abicht, Hans Achterhuis en Guido Vanheeswijck. Zij is bij Streven tevens redactielid (2010-). In het tijdschrift verschijnen af en toe essays van haar hand. Vaak maken deze kritische kanttekeningen bij aspecten van modernisering. Sinds 2015 kweekt zij samen met haar echtgenoot tijm, rozemarijn en amandelen op haar finca in Aragon, Spanje.
Nominaties en onderscheidingen
- 2011: Herman de Coninckprijs voor het beste debuut - voor Vuurdoorn me
- 2013: Herman de Coninckprijs voor de beste dichtbundel - voor De oksels van de bok
- 2015: Nominatie voor de Hugues C. Pernath-prijs - voor Dit is geen theater meer
- 2018: Nominatie voor de LangZullenWeLezen-Trofee - voor Niemandslandnacht
- 2018: Jan Campert-prijs - voor Niemandslandnacht
- 2019: Nominatie voor de Paul Snoekprijs - voor Niemandslandnacht
Boeken
- Methods for the Study of Literature as Cultural Memory (2000), (wetenschappelijke artikelen, als samensteller met Raymond Vervliet), Rodopi, Amsterdam
- Jeanette Winterson's Enchanted Science (2004), proefschrift, Talkingtree
- Vuurdoorn me (2010), gedichten, Wereldbibliotheek
- De oksels van de bok (2012), een gedicht, Wereldbibliotheek
- Het boek Hauser (met Lies Van Gasse) (2013), een beeldverhaal, Wereldbibliotheek
- Marktisme: Kritiek op het berekenende samenleven (2013) (essays, als samensteller met Walter Weyns en Stijn Geudens), Pelckmans, Kalmthout
- Dit is geen theater meer (2015), gedichten, Wereldbibliotheek
- Roodkapje verduisterd (2015), (poëzie en beeldende kunst) (met Marianne Aartsen, Piet Gerbrandy en Eva Gerlach), Glance-aside
- Aan de andere oever van het verlangen. Arabische schrijvers verleiden Vlaamse schrijvers, (2016), (poëzie en proza, als dichter en samensteller met Joke van Leeuwen) Uitgeverij P, Leuven
- Niemandslandnacht (2018), een crime-poem, Wereldbibliotheek
Secundaire literatuur
- Jeroen Dera, 'Zijn stem had het gedaan. Annemarie Estors poëticale lokroep', in NY, nr. 20, 2014.
- Piet Gerbrandy, 'Scheur haar open', in De Groene Amsterdammer, 9 september 2015.
- Jeroen Dera, 'Honger naar het vuil. Lezen achter de spijlen van Annemarie Estor', in DWB, nr. 1, 2016.
- Fabian Stolk, 'Een volstrekt hybride dichterschap. Over Annemarie Estor', in Dichters van het nieuwe millennium, Vantilt, Nijmegen, 2016.
- Erik Lindner, 'Het is de taal maar. Drie dichtbundels van Annemarie Estor', in Ons Erfdeel, nr. 3, 2016.
- Bart Loos, 'Een vruchtbare ontmoeting - tussen 'De oksels van de bok' van Annemarie Estor en 'L'érotisme' van Georges Bataille, in Streven, juni 2017.
- Nadia Sels, 'De duistere bouwput van een moderne mythe. "De oksels van de bok" van Annemarie Estor', in Bundels van het nieuwe millennium, Vantilt, Nijmegen, 2018.
- Jeroen Dera, ‘Annemarie Estor’, hoofdstuk in Kritisch Literatuur Lexicon van de 21e eeuw, april 2019 verschenen op ResearchGate.net
- Guus Middag, ‘Vuurdoorn me’, in De wereld is weer plat, ja, De poëzie van tegenwoordig, Uitgeverij Van Oorschot, Amsterdam, 2019.
Muziek en video
Enkele gedichten van Estor zijn op muziek gezet: 'Wysiwyg', 'Vliegen' en 'Dag reiziger' door Maartje Meijer, 'Vriezer met vensters' door Jeroen D'hoe en 'Glas' door Paul van Gulick. 'Global Underground' werd door Bob van den Berg gebruikt als basis voor een video in het project 'Bewogen verzen'.
Vertalingen
Estor vertaalt incidenteel hedendaagse poëzie van het Arabisch naar het Nederlands: van Mohanad Jacob (i.s.m. Fatena Al-Ghorra); van Adnan Adil (i.s.m. de dichter); en van Faraj Bayrakdar (i.s.m. Sameh Khader).
Residencies
- Poet in Residence, Nederlands Instituut voor Hersenwetenschap (Universiteit van Amsterdam), 2005.
- Poet in Residence, Lab voor Theoretische Neurobiologie (Universiteit Antwerpen), 2006.
- Wijkdichter van Zurenborg, 2006-2009.
- Residentie in het Streuvelshuis, februari 2017.
- Residentie op het Isola Comacina, augustus 2018.