Arabische zaagschubadder
| Arabische zaagschubadder IUCN-status: Niet geëvalueerd (2008) | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Echis coloratus Günther, 1878 | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Arabische zaagschubadder op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
De Arabische zaagschubadder[1] (Echis coloratus) is een giftige slang uit de familie adders (Viperidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Albert Günther in 1878.[2]
Uiterlijke kenmerken
De Arabische zaagschubadder kan 70 tot 80 centimeter lang worden maar is meestal kleiner, de kleur is bruin met een diamanttekening, lichtere donkeromzoomde vlekken op het midden van de rug. De vlekken zijn wat groter dan bij de zaagschubadder (Echis carinatus), ook ontbreekt vaak het kruis-achtige tekening op de bovenzijde van de kop die de zaagschubadder wel heeft. De kop is groot en driehoekig, de schubben op de flanken hebben rijen tandjes. Net als de zaagschubadder worden de schubben van de flanken gebruikt om te waarschuwen; door ze tegen elkaar te wrijven ontstaat een rasp-achtig geluid. Hierdoor worden de Echis-soorten ook wel zandratelslangen genoemd.
Algemeen
De Arabische zaagschubadder komt voor in het Midden-Oosten; Israël, Libanon, Saoedi-Arabië en oostelijk Egypte. De slang leeft in halfwoestijnen en woestijnen, en beweegt zich meestal 'side-windend' voort; door zich op twee plaatsen tegen te grond te drukken en zich als het ware op te heffen. Zo kan de adder makkelijk over steile zandhellingen kruipen zonder weg te glijden. De soort is zowel dag- als nachtactief, en eet hagedissen, knaagdieren en zelfs kleine andere slangen.
Giftigheid
Net als alle soorten uit het geslacht Echis is ook deze slang extreem giftig, het gif is sterk, de slang is agressief en slaat razendsnel toe. Het gif bestaat uit het weefselvernietigende hematoxine, dat bloedingen en orgaanuitval veroorzaakt wat de dood tot gevolg kan hebben als er geen anti-gif wordt toegediend.
Bronvermelding
- Referenties
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 543, 544. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Echis coloratus.
- Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Echis coloratus - Website Geconsulteerd 17 mei 2015