Atmosferische rivier
Atmosferische rivieren (AR) zijn stromen van met vocht verzadigde lucht, afkomstig uit de evenaarszone, die circuleren op een hoogte van ongeveer 1 tot 2,5 km, 400 tot 600 km breed en tot enkele duizenden km lang. Het is in die corridors dat het grootste deel van het vochttransport in de atmosfeer buiten de tropen plaatsvindt.[1]
Aan de westkust van de Verenigde Staten zijn dergelijke stromingen al lang bekend als de Pineapple Express (“ananastrein”) vanwege hun oorsprong in de Stille Oceaan, in de omgeving van Hawaï. Dergelijke stromingen komen er elk jaar meermaals voor, en brengen doorgaans drie tot vijf dagen hevige regen of sneeuw met zich mee.[2] Maar soms veroorzaken ze ook zware overstromingen zoals wellicht het geval was bij de overstromingen in Californië van 1862, of in de 21e eeuw de overstromingen in het Britse Cockermouth. Als de rivieren aan land komen en op een steile helling in het terrein stuiten, wordt de lucht omhoog geduwd waar ze afkoelt en het vocht afgeeft in de vorm van regen. En als de rivier bovendien 24 uur lang stilligt - zoals in 2009 boven Cockermouth – wordt een continue stroom van zware regen over hetzelfde gebied geloosd.[3]
In bepaalde omstandigheden kunnen deze stromen nog veel langer zijn en een hele oceaan oversteken. Daarbij veroorzaakten ze watersnood in Chili, Australië,[4] Zuid-Afrika en West-Europa.[5][6]
Het volume water dat ze bevatten kan volgens meteorologen 7,5 tot 15 keer zo groot zijn als het gemiddelde debiet van de Mississippi bij zijn monding,[1] of zelfs van de Amazone.[7] Naar schatting zou 90 procent van het vocht in de lucht buiten de tropen in atmosferische rivieren zitten. Die spelen dan ook vermoedelijk een sleutelrol bij het verspreiden van waterdamp over de wereld.[5]
Onderzoek
[bewerken | brontekst bewerken]In de jaren zeventig werden "transportbanden van vocht" in de atmosfeer ontdekt. In 1998 analyseerden Yong Zhu en Reginald E. Newell het debiet van deze stromen, en gaven ze de naam “atmosferische rivieren”.[7]
Economische gevolgen
[bewerken | brontekst bewerken]In de verzekeringssector beoordelen actuarissen meerdere ramprisico’s. Volgens een rapport uit 2015 rekent de Zwitserse verzekeringsmaatschappij Swiss Re atmosferische rivieren tot de 21 grootste risico's van de 21e eeuw.[8]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Atmospheric rivers portal (NOAA)
- (en) Atmospheric rivers and extreme precipitation across Europe (2013)
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Atmosphärischer Fluss op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b (en) About ARs. NOAA. Gearchiveerd op 7 augustus 2022. Geraadpleegd op 14 augustus 2022.
- ↑ (en) Atmospheric Rivers Spur High-Tide Floods on U.S. West Coast. eos.org (17 december 2021). Gearchiveerd op 16 juli 2022.
- ↑ (en) 'Rivers' in air could boost flooding. BBC (25 juli 2013).
- ↑ Cycloon Oswald trof in 2013 Australië.
- ↑ a b Wat is een atmosferische rivier?. connect.sr (22 maart 2021). Geraadpleegd op 12 augustus 2022.
- ↑ Orkaan Maria trof in september 2005 IJsland en Noorwegen.
- ↑ a b (en) Yong Zhu, Reginald E. Newell, A Proposed Algorithm for Moisture Fluxes from Atmospheric Rivers. ametsoc.org (1 maart 1998). Gearchiveerd op 13 april 2021.
- ↑ (de) Die größten künftigen Risiken für die Versicherungsbranche Versicherungsjournal, 21 mei 2015; bezochtdatum 26 mei 2015.