Balkanbaardgrasmus
| Balkanbaardgrasmus IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Sylvia cantillans (Pallas, 1764) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Balkanbaardgrasmus op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De baardgrasmus (Sylvia cantillans) is een vogel uit de familie van de Zangers van de Oude Wereld (Sylviidae).
Kenmerken
Het volwassen mannetje heeft een oranjerode borst en keel, een blauwgrijze kop en mantel, een rode oogring en witte baardstreep. De poten zijn bruinroze. Het vrouwtje lijkt op het mannetje, maar heeft een bruinere bovenzijde, een grijze in plaats van blauwgrijze kop, een wittige oogring en een beigeroze borst. De baardgrasmus wordt zo'n 12 à 13 centimeter groot.
Broeden
De baardgrasmus broedt in droge, zandige gebieden in mediterrane struikvegetaties, in open steeneikenbossen of in dicht struikgewas in de buurt van water. Het vrouwtje bouwt een nest van gras en twijgjes.
Eten
Het voedsel bestaat uit insecten en diverse ongewervelden.
Verspreiding en leefgebied
De vogel broedt in Zuid-Europa, de eilanden in de Middellandse Zee en Noord-Afrika. Hij trekt ten zuiden van de Sahara. Tot 1998 is de vogel in Nederland 34 maal vastgesteld.
De soort telt 4 ondersoorten:
- S. c. cantillans: centraal en zuidelijk Italië en Sicilië.
- S. c. albistriata: van noordoostelijk Italië via zuidoostelijk Europa tot westelijk Turkije.
- S. c. iberiae: het Iberisch Schiereiland, zuidelijk Frankrijk en uiterst noordwestelijk Italië.
- S. c. inornata: noordwestelijk Afrika.
Gelijkende soorten
| Bronnen, noten en/of referenties |
· 
· 