Zwartkop
| Zwartkop IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Het mannetje | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Sylvia atricapilla (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van de zwartkop
■ Broedgebied ■ Hele jaar aanwezig ■ Overwinteringsgebied ■ Trek
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| Het wijfje | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Zwartkop op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De zwartkop (Sylvia atricapilla) is een zangvogel uit de familie van zangers (Sylviidae).
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Het verenkleed van deze trekvogel is aan de bovenzijde grijsbruin en aan de onderzijde vuilwit. Het mannetje heeft een zwarte kruin, terwijl het vrouwtje een roodbruine heeft.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Het voedsel bestaat uit insecten, bessen en vruchten.
Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]
Het legsel bestaat uit drie tot zes lichtgele, bruingrijze of groene eieren met grijze ondervlekken.
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Zwartkoppen komen tijdens het broedseizoen in vrijwel heel Europa voor. In de winter bevinden ze zich in Zuid-Engeland, Ierland, West-Frankrijk en rond de Middellandse Zee. In Nederland en België zijn ze te zien vanaf april. De vogel leeft in parken, tuinen en open loofhout met veel ondergroei.
De soort telt vijf ondersoorten:[2]
- S. a. gularis: Kaapverdië en de Azoren.
- S. a. heineken: het westelijk en zuidelijk Iberisch schiereiland, Madeira, de Canarische Eilanden en noordwestelijk Afrika.
- S. a. pauluccii: van oostelijk Spanje tot centraal en zuidelijk Italië, het noordelijke deel van Centraal-Afrika.
- S. a. atricapilla: van westelijk Europa tot zuidwestelijk Siberië en noordelijk Kazachstan.
- S. a. dammholzi: van oostelijk Turkije tot noordelijk Iran.
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De zwartkop heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. De grootte van de wereldpopulatie is in 2015 ruw geschat op 100-165 miljoen volwassen individuen en de trend is positief. Om deze redenen staat de zwartkop als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
In Nederland is de zwartkop een algemene broedvogel en ook hier nemen de aantallen toe. Het totaal aantal broedparen is voor de jaren 2018-2020 geschat op 370 tot 620 duizend. Vergeleken met 1984 is dat een toename van bijna 400 procent.[3]
VoetnotenExterne links
|
| Soorten van het geslacht Sylvia |
|---|
|
Afrikaanse grijskop (Sylvia abyssinica) · zwartkop (Sylvia atricapilla) · ruwenzorizwartkop (Sylvia atriceps) · tuinfluiter (Sylvia borin) · Dohrns zanger (Sylvia dohrni) · katvogelzanger (Sylvia galinieri) · Kaapse zwartkop (Sylvia nigricapillus) |