Zwartkop
| Zwartkop IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||
| Het mannetje | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Sylvia atricapilla (Linnaeus, 1758) |
|||||||||||||
 |
|||||||||||||
| Het wijfje | |||||||||||||
Zwartkop op  Wikispecies
|
|||||||||||||
|
|||||||||||||
De zwartkop (Sylvia atricapilla) is een zangvogel uit de familie van zangers (Sylviidae).
Inhoud
Kenmerken[bewerken]
Het verenkleed van deze trekvogel is aan de bovenzijde grijsbruin en aan de onderzijde vuilwit. Het mannetje heeft een zwarte kruin, terwijl het vrouwtje een roodbruine heeft.
Leefwijze[bewerken]
Het voedsel bestaat uit insecten, bessen en vruchten.
Voortplanting[bewerken]
Het legsel bestaat uit drie tot zes lichtgele, bruingrijze of groene eieren met grijze ondervlekken.
Verspreiding en leefgebied[bewerken]
Zwartkoppen komen tijdens het broedseizoen in vrijwel heel Europa voor. In de winter bevinden ze zich in Zuid-Engeland, Ierland, West-Frankrijk en rond de Middellandse Zee. In Nederland en België zijn ze te zien vanaf april. De vogel leeft in parken, tuinen en open loofhout met veel ondergroei.
De soort telt 5 ondersoorten:
- S. a. gularis: Kaapverdië en de Azoren.
- S. a. heineken: het westelijk en zuidelijk Iberisch schiereiland, Madeira, de Canarische Eilanden en noordwestelijk Afrika.
- S. a. pauluccii: van oostelijk Spanje tot centraal en zuidelijk Italië, het noordelijke deel van Centraal-Afrika.
- S. a. atricapilla: van westelijk Europa tot zuidwestelijk Siberië en noordelijk Kazachstan.
- S. a. dammholzi: van oostelijk Turkije tot noordelijk Iran.
Voetnoten
Externe links
|
