Bisfenol C

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bisfenol C
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van bisfenol C
Algemeen
Molecuulformule C17H20O2
IUPAC-naam 4-[2-(4-hydroxy-3-methylfenyl)propan-2-yl]-2-methylfenol
Andere namen BPC, 2,2-bis(3-methyl-4-hydroxyfenyl)propaan
Molmassa 256,34 g/mol
SMILES
CC1=C(C=CC(=C1)C(C)(C)C2=CC(=C(C=C2)O)C)O
InChI
1S/C17H20O2/c1-11-9-13(5-7-15(11)18)17(3,4)14-6-8-16(19)12(2)10-14/h5-10,18-19H,1-4H3
CAS-nummer 79-97-0
PubChem 6620
Wikidata Q9658055
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
EG-Index-nummer 201-240-0
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Smeltpunt 138-140 °C
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Bisfenol C (afgekort tot BPC) is een organische verbinding met als brutoformule C17H20O2. Het kan gezien worden als een structureel analoog van bisfenol A, met een extra methylgroep op beide fenolringen.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Bisfenol C kan bereid worden door reactie van fenol met orthocresol, onder invloed van een zure katalysator. De reactie zelf verloopt middels een elektrofiele aromatische substitutie.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Bisfenol C wordt gebruikt bij de productie van polycarbonaten en diverse kunststoffen, waaronder harsen.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]