Brachycereus

Brachycereus
	Brachycereus nesioticus
Taxonomische indeling
Rijk:	Plantae (Planten)
Stam:	Embryophyta (Landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:	Bedektzadigen
Clade:	'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:	Geavanceerde tweezaadlobbigen
Orde:	Caryophyllales
Familie:	Cactaceae (Cactusfamilie)
Onderfamilie:	Cactoideae
Geslachtengroep:	Browningieae
Geslacht
	Brachycereus; Britton & Rose (1920)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Brachycereus op Wikispecies
Portaal	Biologie

Brachycereus is een monotypisch geslacht van cactussen. De enige soort uit dit geslacht, Brachycereus nesioticus (K.Schum.) Backeb., is endemisch op de Galapagoseilanden.

De plant is een pioniersoort en koloniseert lavavelden. Hij heeft daaraan zijn naam 'lavacactus' te danken. De plant vormt groepjes cilindrische takken die meestal 50-60 cm hoog worden, maar in een uitzonderlijk geval wel 2 meter. De solitaire geel-witte bloemen openen overdag. Als de bloem uitgebloeid is, vormt zich een roodbruine bes met gele stekels en gevuld met talloze zwarte zaadjes.

Taxonomie

De soort is voor het eerst beschreven in 1902 als Cereus nesioticus door Karl Moritz Schumann. In 1920 beschreven Nathaniel Lord Britton en Joseph Nelson Rose het geslacht Brachycereus, en brachten daarin Cereus nesioticus en een andere cactus van de Galapagoseilanden, Cereus thouarsii, onder. In 1935 stelde Curt Backeberg vast dat alleen Cereus nesioticus tot het geslacht behoorde. Cereus thouarsii werd later ondergebracht in het eveneens monotypische geslacht Jasminocereus.