Broommonochloride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Broommonochloride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurparameter in
Ruimtelijke model van
met broom rechts en chloor links
Broommonochloride
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam Broommonochloride
Molmassa 115,357 g/mol
SMILES
Br Cl
CAS-nummer 13863-41-7
EG-nummer 237-601-4
Wikidata Q421222
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OxiderendDrukhouderCorrosief

ToxischMilieugevaarlijk
Gevaar[1]
H-zinnen H270 - H280 - H331 - H290 - H314 - H400[1]
P-zinnen ?[1]
EG-Index-nummer 237-601-4
VN-nummer 2901
Fysische eigenschappen
Dichtheid (−140 °C) 3,129 g/cm3[2]
2.172 g/cm³
Smeltpunt [1]-66 °C
Kookpunt 5 °C
Geometrie en kristalstructuur
Dipoolmoment [3] 0,519 D
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Broommonochloride, ook bekend als broom(I)chloride en broomchloride, is een anorganische verbinding. De stof hoort bij de interhalogeenverbindingen. De chemische formule is . Bij kamertemperatuur is het een zeer reactief roodbruin[1] tot goudgeel gas.[4] Het is een zeer sterk oxiderend reagens. In water hydrolyseert het.[1]

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Broommonochloride wordt in de analytische chemie toegepast bij de bepaling van zeer lage concentraties kwik. Aanwezig kwik wordt kwantitatief (helemaal) omgezet in Hg(II).

Algemeen wordt broomchloride toegepast als algaecide, fungicide en ontsmettingsmiddel van industrieel, in gesloten systemen gebruikt, koelwater.

In sommige types Li-SO2-batterijen wordt broommonochloride toegevoegd om het voltage en de energiedichtheid te vergroten.[5]