Buidelslaapmuizen
| Buidelslaapmuizen | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| Kleine buideleikelmuis (Cercartetus nanus) | |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Geslacht | |||||||||||
| Cercartetus Gloger, 1841 | |||||||||||
| Typesoort | |||||||||||
| Phalangista nana Desmarest, 1818 | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||
Buidelslaapmuizen op  Wikispecies
| |||||||||||
| |||||||||||
Buidelslaapmuizen (Cercartetus) zijn een geslacht van klimbuideldieren uit de familie der dwergslaapmuizen (Burramyidae).
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Buidelslaapmuizen zijn kleine, muisachtige, voornamelijk in bomen levende buideldieren. Ze hebben een donkere ring rond de ogen, waardoor het lijkt alsof ze verdrietig kijken. De staart is vrijwel onbehaard en soms opgezwollen bij de wortel. De klauwen zijn klein.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Deze dieren eten voornamelijk insecten, andere geleedpotigen en nectar, maar sommige soorten eten ook stuifmeel, fruit of kleine skinks (hagedissen). Alle soorten bouwen een rond nest van bladeren en soms boombast.
Soorten[bewerken | brontekst bewerken]
Er zijn vier soorten:
- Papoeabuidelslaapmuis (Cercartetus caudatus) (binnenlanden van Nieuw-Guinea; Noordoost-Queensland)
- Buideleikelmuis (Cercartetus concinnus) (Zuidwest- en Zuid-Australië)
- Kleinste dwergbuidelrat (Cercartetus lepidus) (Tasmanië, Kangaroo-eiland en een deel van het vasteland van Zuidoost-Australië)
- Kleine buideleikelmuis (Cercartetus nana) (Oost- en Zuidoost-Australië inclusief Tasmanië)
De Papoeabuidelslaapmuis en de kleinste dwergbuidelrat werden vroeger tot het aparte geslacht Eudromicia Mjöberg, 1916 gerekend.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort komt voor in de bergen van Nieuw-Guinea en in het oosten en zuiden van Australië.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. 2nd ed. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp. ISBN 0 7301 0411 7
- Groves, C.P. 2005. Order Diprotodontia. Pp. 43-70 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
· 
· 