Cainotherium

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cainotherium
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Laat-Oligoceen tot Vroeg-Mioceen
Skelet van Cainotherium
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Onderklasse:Theria
Infraklasse:Eutheria (Placentadieren)
Orde:Artiodactyla
Onderorde:Tylopoda
Familie:Cainotheriidae
Geslacht
Cainotherium
Bravard, 1828
  • C. bavaricumBerger 1959
  • C. communeBravard 1835
  • C. huerzeleriHeizmann 1983
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Cainotherium op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Cainotherium[1] is een geslacht van uitgestorven zoogdieren, dat voorkwam van het Laat-Oligoceen tot het Vroeg-Mioceen.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Dit dertig centimeter lange konijnachtige dier had lange achterpoten en korte voorpoten, alle vier met twee tenen. De gereduceerde, laterale tenen gingen over in hoeven. De ogen en oren van het dier waren vermoedelijk goed ontwikkeld. Ook had het dier een uit vierenveertig elementen bestaand, weinig gespecialiseerd gebit. Een diasteem tussen de voortanden en de tamelijk brede kiezen was niet aanwezig. Deze kiezen bevatten vijf knobbels en waren uitermate geschikt om te kauwen. Ze stierven uit zonder afstammelingen.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Dit evenhoevige dier leefde in de bossen, waar het zich sprongsgewijs voortbewoog en rondscharrelde in de ondergroei, waar het zich voedde met diverse plantendelen. Het dier vertoonde veel overeenkomsten met een konijn, wat de levenswijze betreft.

Vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Resten van dit dier werden gevonden in Spanje.