Cefuroxim

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cefuroxim
Chemische structuur
Cefuroxim
Gebruik
Geneesmiddelengroep antibiotica
Subklasse β-lactamantibiotica
Merknamen Zinnat, Aprokam en andere
Indicaties bacteriële infecties
Voorschrift/recept ja
Databanken
CAS-nummer 55268-75-2
ATC-code J01DC02
PubChem 5479529
DrugBank DB01112
Chemische gegevens
Molecuulformule C16H16N4O8S
IUPAC-naam (6R,7R)-3-(carbamoyloxymethyl)-7-[[(2Z)-2-(furan-2-yl)-2-methoxyiminoacetyl]amino]-8-oxo-5-thia-1-azabicyclo[4.2.0]oct-2-een-2-carbonzuur
Molmassa 381,90 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Cefuroxim is een bètalactamantibioticum uit de groep van tweede-generatie-cefalosporines. Het is werkzaam tegen vele soorten bacteriën en wordt voorgeschreven bij bacteriële infecties zoals acute bronchitis, blaasontsteking, cystische fibrose, gonorroe, hersenvliesontsteking, huidinfecties, de ziekte van Lyme, middenoorontsteking en longontsteking. Het is verkrijgbaar in de vorm van tabletten, drank, injecties of infusen.

Het werd ontwikkeld door Glaxo (nu GlaxoSmithKline) en kwam in 1977 op de markt.[1] De octrooibescherming is inmiddels voorbij en het is als generiek geneesmiddel verkrijgbaar. Handelsnamen zijn onder meer Zinnat (GlaxoSmithKline) en Aprokam (Laboratoires Théa (Frankrijk)). Cefuroxim zelf is een carbonzuur; preparaten bevatten een ester of zout. Zinnat (tabletten) bevat de prodrug cefuroxim-axetil, dit is een ester van cefuroxim.[2] Aprokam (injectieflacons) bevat het natriumzout cefuroxim-natrium.[3]

Zie de categorie Cefuroxime van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.