Papoeabuidelslaapmuis
| Papoeabuidelslaapmuis IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2015) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Opgezet exemplaar in Naturalis | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Cercartetus caudatus (Milne-Edwards, 1877) | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Verspreidingsgebied van de papoeabuidelslaapmuis | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Papoeabuidelslaapmuis op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De Papoeabuidelslaapmuis (Cercartetus caudatus) is een klimbuideldier uit het geslacht der buidelslaapmuizen (Cercartetus).[2][3]
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De bovenkant van het lichaam is bruingrijs en gaat via de geelbruine flanken geleidelijk over tot de witte onderkant. Net als bij andere buidelslaapmuizen zit er een grote zwarte vlek om elk oog. De lange, donkerbruine staart is op de wortel na naakt. De kop-romplengte bedraagt 100 tot 110 mm, de staartlengte 128 tot 150 mm en het gewicht 25 tot 40 g in Australië. Bij de Nieuw-Guinese dieren bedraagt de kop-romplengte 86,5 tot 109 mm, de staartlengte 140 tot 158 mm, de achtervoetlengte 15 tot 18,4 mm, de oorlengte 13 tot 17,5 mm en het gewicht 15,5 tot 24 g.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort is 's nachts actief, leeft in bomen en eet geleedpotigen en nectar. Dit dier vindt beschutting in een rond nest van bladeren, dat het bouwt in een boomholte of op een andere beschutte plaats.
Voortplanting
[bewerken | brontekst bewerken]Van augustus tot november en van januari tot februari zijn er geboortes waargenomen. Er worden tot vier jongen geboren, die na 66 tot 80 dagen gespeend worden.
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Deze soort komt voor in de bergen van Nieuw-Guinea, op 1500 tot 3450 m hoog, op het nabijgelegen eiland Fergusson en in Noordoost-Queensland, in regenwoud en eik- en eucalyptusbossen tussen Cooktown en Mount Spec.
Ondersoorten
[bewerken | brontekst bewerken]Er worden twee ondersoorten erkend:[2]
- Cercartetus caudatus caudatus (Milne-Edwards, 1877) – komt voor op Nieuw-Guinea.
- Cercartetus caudatus macrurus (Mjöberg, 1916) – komt voor in noordoost-Queensland in Australië.
De Australische populatie wordt als een aparte ondersoort gezien. Deze dieren zijn groter, hebben een kortere staart en wegen minder dan Nieuw-Guinese dieren. Het is goed mogelijk dat C. c. macrurus in feite een aparte soort is. Op Nieuw-Guinea komt deze soort alleen voor op de Centrale Cordillera en het Huon Peninsula, maar niet op bergen in de buurt van de Centrale Cordillera als Mount Karimui of de North Coast Ranges.
- ↑ (en) Papoeabuidelslaapmuis op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Groves, C. P. (2005). "Order Diprotodontia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 44. ISBN 978-0-8018-8221-0.
- ↑ Mammal Diversity Database (2022). Cercartetus caudatus (Milne-Edwards, 1877). Mammal Diversity Database (Version 1.10). DOI: 10.5281/zenodo.7394529. Geraadpleegd op 05-01-2023.
- Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. 2nd ed. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp. ISBN 0 7301 0411 7
- Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
· 
· 