Cerion uva
Cerion uva | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Schelpen van Cerion uva | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||
Cerion uva (Linnaeus, 1758) Originele combinatie Turbo uva | |||||||||||||||||
Synoniemen | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||||||
|
Cerion uva is een lucht-ademende tropische landslakkensoort uit de familie Cerionidae.[1] De soort komt alleen voor op de ABC-eilanden, waar het het meest opvallende landslakje is.
Omschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Schelpen van Cerion uva kunnen een lengte van 24 mm bereiken.[2] Het weekdier vertoont uitgebreide, geografische variaties in de grootte van de wervels.[3] De vorm van de schelp verandert zeer sterk naarmate de slakken groeien. Bij volwassen dieren zijn de schelpen bijenkorfvormig en hebben ze een ruime mondopening.[2][4][5]
Verspreiding
[bewerken | brontekst bewerken]Cerion uva komt van nature voor op Aruba, Bonaire en Curaçao en wordt lokaal 'kokolishi (di) kalakuna' of 'okolishi (di) carné' genoemd.[6] De eerste naam komt voort uit het vroeger gebruik van de slakkenhuisjes als kalkhoudend voedsel voor kalkoenen. Rond het begin van de twintigste eeuw was er ook sprake van export van de slakkenhuisjes.
Er zijn veel verschillen qua morfologie tussen de populaties.[7] In 2015 werden de samenstellende vormen van Cerion uva herzien in de ondersoorten: Cerion uva uva, Cerion uva diablensis en Cerion uva knipensis op Curaçao en Cerion uva bonairensis op Bonaire.
Op Aruba vindt men Cerion uva uva, ook bekend als Cerion uva arubanum. Nadat de oorspronkelijke Cerion uva populatie was uitgeroeid werd de soort opnieuw uit Curaçao geïntroduceerd; hetzij door de Caquetio, hetzij door de West-Indische Compagnie. In 2019 beschreef en benoemde Harasewych de op Aruba als fossiel gevonden ondersoort Cerion uva gouldi.[8]
Lijst van infraspecifieke taxa
[bewerken | brontekst bewerken]Eiland | Naam | Autoriteit | Typelokatie |
---|---|---|---|
Aruba | Cerion uva uva | (Linnaeus, 1758) | |
= Cerion uva arubanum | Baker, 1924 | Baranca Alto | |
† Cerion uva gouldi | Harasewych, 2019 | ||
Bonaire | Cerion uva bonairensis | Baker, 1924 | Porta Spaño |
= C. uva bonairensis f. kralendijki | Baker, 1924 | Westkust ten zuiden van Kralendijk | |
Curaçao | Cerion uva uva | (Linnaeus, 1758) | Scharloo |
= C. uva desculptum | Pilsbry & Vanatta, 1896 | ||
= C. uva uva f. hatoensis | Baker, 1924 | Seru Spelonk nabij Landhuis Hato | |
Cerion uva diablensis | Baker, 1924 | Top van Ronde Klip | |
Cerion uva knipensis | Baker, 1924 | Vallei tussen Ser'i Palomba en Ser'i Baha Hundu | |
= C. uva knipensis f. djerimensis | Baker, 1924 | Kustklippen van Playa Jeremi |
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Cerion uva op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Cerion uva. Dutch Caribbean Species Register. Geraadpleegd op 13 november 2020.
- ↑ a b Vermeij, Geerat J. (1995). A Natural History of Shells. Princeton University Press.
- ↑ (en) Gould, Stephen Jay (2002). The Structure of Evolutionary Theory.
- ↑ Pilsbry, H.A. & E. G. Vanatta, E.G., Catalogue of the Species of Cerion, with Descriptions of New Forms. Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia, Vol. 48.
- ↑ Wagenaar Hummelinck, P., About the malacological subdivision of Curaçao; a review (1990).
- ↑ Coomans, H.E., (1970). Volksnamen van weekdieren op de Nederlandse Antillen, Nieuwe West-Indische gids 47(2): 158-186
- ↑ (en) Harasewych, M.G., Systematics and phylogeography of Cerion sensu stricto (Pulmonata: Cerionidae) from Aruba, Curaçao and Bonaire. Journal of Molluscan Studies 66–84 (2015).
- ↑ (en) Harasewych, M.G., Cerion uva gouldi, a new fossil subspecies from Aruba (Gastropoda, Pulmonata, Cerionidae). Bioone.org (11 april 2019). Geraadpleegd op 13 november 2020.