Coregonus muksun

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Mar(c) (overleg | bijdragen) op 22 dec 2018 om 11:39. (Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Kolyma naar Kolyma (rivier)), met behulp van pop-ups, een stad in Togo ligt niet bepaald in (de buurt van) Siberië, interpunctie, ISBN magic word → sjabloon)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Coregonus muksun
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2008)
Coregonus muksun
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Superklasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Orde:Salmoniformes (Zalmachtigen)
Familie:Salmonidae (Zalmen)
Geslacht:Coregonus
Soort
Coregonus muksun
(Pallas, 1814)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Coregonus muksun op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vissen

Coregonus muksun is een soort houting. Houtingen vormen een uitgebreide (onder-)familie van de orde zalmachtigen (Salmoniformes). Deze soort heet in het Russisch moeksoen. Deze houtingsoort leeft in de Noordelijke IJszee.

Herkenning

De vis is volwassen bij een lengte van 47–50 cm en kan maximaal 90 cm worden. De vis verschilt van houtingsoorten in hetzelfde water door onder andere het aantal kieuwboogaanhangsels (42 tot 85) en schubben op de zijlijn (87 tot 94) en de vorm van de kop en de monddelen.[2][3]

Verspreiding en leefomgeving

Coregonus muksun komt voor in het noorden Siberië van de Karazee tot de Kolyma. De vis leeft in grote, open wateren zowel zoet als zout, in meren en rivieren en in kustwateren van de Noordelijke IJszee. De vis is anadroom en trekt juli-augustus de Siberische riveren op om te paaien. Er zijn ook niet-trekkende populaties die permanent in grote meren en rivieren verblijven. 's Winters leeft de vis van zoöplankton en 's zomers vooral van benthische macrofauna.[2]

Status

Deze soort houting is op grote schaal uitgezet in meren in Noord- en Midden-Rusland. Coregonus muksun neemt sterk in aantal af, maar is (nog) geen bedreigde diersoort volgens de IUCN.[1]