Naar inhoud springen

Cotunniet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cotunniet
Cotunniet
Mineraal
Chemische formule PbCl2
Kleur Kleurloos, wit, lichtgeel of lichtgroen
Streepkleur Wit
Hardheid 1,5 - 2
Gemiddelde dichtheid 5,55 g/cm³
Glans Parel- tot diamantachtig
Opaciteit Transparant tot doorschijnend
Breuk Conchoïdaal - subconchoïdaal
Splijting [010] perfect; [001] perfect
Habitus Aciculair, massief of granulair
Kristaloptiek
Kristalstelsel Orthorombisch
Ruimtegroep Pnam
Eenheidscel a = 7,62 Å
b = 9,04 Å
c = 4,53 Å
Dubbele breking δ = 0,061
Overige eigenschappen
Radioactiviteit geen
Magnetisme geen
Bijzondere kenmerken Toxisch
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal cotunniet is een lood-chloride met de chemische formule PbCl2.

Naamgeving en ontdekking

[bewerken | brontekst bewerken]

Cotunniet is genoemd naar een Italiaanse professor in anatomie, Domenico Cotugno (1736-1822) van de Universiteit van Napels. Het mineraal werd in 1825 ontdekt op de Vesuvius in de provincie Napoli (Italië).

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Het kleurloze, witte, lichtgele of lichtgroene cotunniet heeft een orthorombisch kristalstelsel. De kristallen zijn ofwel naaldvormig (aciculair), massief of granulair. Het breukvlak is conchoïdaal (schelpvormig) tot subconchoïdaal en heeft een perfecte splijting volgens de breukvlakken [010] en [001]. De hardheid is 1,5 tot 2 op de schaal van Mohs en de relatieve dichtheid bedraagt 5,55 g/cm³.

Het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief.

Het mineraal wordt op enkele plaatsen ter wereld gevonden:

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Mindat.org
  • (en) Webmineral.com