Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Flügel-Flitzer(overleg | bijdragen) op 18 apr 2020 om 09:20. (update) Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Poljakov speelde in de jeugdopleiding van Sjachtjor Salihorsk, tot hij in 2010 opgenomen werd in het eerste elftal. De verdediger maakte zijn debuut op 3 april 2010, toen met 1–1 gelijkgespeeld werd tegen Dinamo Brest.[1] Eind 2011 maakte Poljakov de overstap naar regerend landskampioen BATE Borisov.[2] Met BATE werd hij tussen 2012 en 2017 zesmaal op rij landskampioen. Op 30 september 2014 scoorde hij in de UEFA Champions League tegen Athletic Bilbao (2–1 winst), toen hij een doorgekopte hoekschop achter doelman Gorka Iraizoz schoot.[3] In januari 2018 maakte Poljakov de overstap naar APOEL Nicosia, waar hij voor tweeënhalf jaar tekende.[4] Na een half seizoen en zestien competitieduels werd het contract van Poljakov ontbonden.[5] Hierop keerde de Wit-Rus terug naar BATE Borisov.[6] Een halfjaar na zijn terugkeer vertrok Poljakov transfervrij naar Oeral, waar hij zijn handtekening zette onder een verbintenis voor de duur van tweeënhalf jaar.[7] In maart 2020 verliet Poljakov de Russische club.[8]
Poljakov debuteerde in het Wit-Russisch voetbalelftal op 17 november 2010 in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Oman (0–4 winst). Hij mocht van bondscoach Bernd Stange een kwartier voor tijd invallen.[10] Pas op 7 september 2012 speelde hij zijn tweede duel, met Georgië (1–0 nederlaag). Destijds kreeg hij zijn eerste basisplaats.[11]
Sovjet-Unie
Sjachtjor Salihorsk
APOEL Nicosia
Oeral
.svg){kind=small}
