Dibutyltinoxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dibutyltinoxide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van dibutyltinoxide
Algemeen
Molecuulformule C8H18OSn
IUPAC-naam dibutylstannanoon
Andere namen di-n-butyltinoxide, DBTO
Molmassa 248,91792 g/mol
CAS-nummer 818-08-6
Wikidata Q2677909
Beschrijving Wit poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefToxischSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H300 - H318 - H372 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P264 - P273 - P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P314
Opslag Gescheiden van voeding en voedingsmiddelen.
VN-nummer 3146
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 1,6 g/cm³
Smeltpunt >300 °C
Kookpunt 210 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 279 °C
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Dibutyltinoxide of DBTO is een organische tinverbinding met als brutoformule C8H18OSn. De stof komt voor als een wit poeder, dat onoplosbaar is in water. Ze wordt gebruikt bij organische synthesereacties, voornamelijk bij alkylering, acylering en sulfinatie voor stoffen die een alcoholgroep bevatten.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting met vorming van giftige dampen, onder andere tin en tinoxiden.

De stof is irriterend voor de ogen, de huid en de luchtwegen. De stof kan effecten hebben op het centraal zenuwstelsel, met als gevolg een verstoorde werking ervan. Blootstelling aan dibutyltinoxide kan de dood veroorzaken. De effecten kunnen met vertraging optreden.

Bij langdurige of herhaalde blootstelling aan de stof kan nefaste effecten hebben op de lever. Dierproeven tonen aan dat deze stof mogelijk misvormingen veroorzaakt bij pasgeborenen.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]