Naar inhoud springen

Diede de Groot

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Pommée (overleg | bijdragen) op 9 feb 2020 om 22:56. (ik heb het gevoel dat deze twee referenties verwisseld waren)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Diede de Groot
Diede de Groot
Persoonlijke informatie
Volledige naam Diede de Groot
Geboortedatum 19 december 1996Bewerken op Wikidata
Geboorteplaats Woerden
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Sportieve informatie
Discipline rolstoeltennis
Onderde(e)l(en) enkel, dubbel
Trainer/coach Amanda Hopmans[1]
Eerste titel 2009: Mercedes Open in Utrecht (enkel- en dubbelspel)
Paralympische Spelen enkelspel: 4e plaats (2016)
dubbelspel: Zilver zilver (2016)
Debuut januari 2015[2]
Extra slaghand: rechts
rang enkelspel: 1e (26 maart 2018)
grand slam dubbelspel (2019)
Belangrijkste prestaties
winst Wimbledon 2017 enkelspel
winst US Open 2017 dubbelspel
winst WK 2017 dubbel- en enkelspel
winst Australian Open 2018 enkelspel
winst Roland Garros 2018 dubbelspel
winst Wimbledon 2018 enkel- en dubbelspel
winst US Open 2018 enkel- en dubbelspel
winst Australian Open 2019 enkel- en dubbelspel
winst Roland Garros 2019 enkel- en dubbelspel
winst Wimbledon 2019 dubbelspel
winst US Open 2019 enkel- en dubbelspel
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Sport

Diede de Groot (Woerden, 19 december 1996) is een rolstoeltennisspeelster uit Nederland.

Kort na haar geboorte bleek dat haar benen niet even lang waren. Al op haar eerste verjaardag kreeg zij haar eerste prothese. Om de heup stabieler te maken is zij enkele malen geopereerd.[3]

Loopbaan

De Groot was zeven jaar toen zij door Gerard van Leusden in aanraking kwam met rolstoeltennis.

Op haar eerste (internationale) ITF-toernooi, het Mercedes Open van 2009 in Utrecht, ging zij meteen met de titel haar huis, zowel in het enkel- als in het dubbelspel. In 2010 won zij het enkelspel op het ITF Junior Camp Nieuwegein in Nieuwegein (Nederland). In 2011 won zij deze titel nog een keer maar dan in Mechelen (België). Het jaar daarop, in 2012, won zij het enkelspel op het Memorial Jens Vanherck in Sint-Katelijne-Waver (België), zowel bij de junioren als bij de volwassenen.

Op 27 januari 2013 werd De Groot wereldkampioen bij de junioren, op de Cruyff Foundation Junior Masters in Tarbes (Frankrijk). Een jaar later prolongeerde zij haar titel.[4][5]

Op 25 februari 2013 werd zij nummer één op de wereldranglijst bij de junioren.[6] In 2013 won zij het Turkish Open (Antalya) – in 2014 het Birrhard Open (Birrhard, Zwitserland), nogmaals het Memorial Jens Vanherck, het Ath Open (Aat, België) en het Tournoi De Montfermeil (Montfermeil, Frankrijk).

In de week 25–29 mei 2015 speelde De Groot in de Turkse stad Antalya (samen met Jiske Griffioen en Aniek van Koot) in de World Team Cup.[7] De Nederlandse dames wonnen de titel.[8]

In 2015 volgden titels op de North West Challenge (Preston, Engeland), de Open de Vendee (La Roche-sur-Yon, Frankrijk), het Slovakia Open (Trnava), het Holland Open Wheelchair Tennis (Houten, Nederland), de Trofeo Della Mole (Turijn, Italië), het Austrian Open (Groß-Siegharts), het Flanders 25 (Aalst, België), het Nottingham Indoor Tournament (Nottingham, Engeland) en de Prague Cup Czech Indoor (Praag).

In de week 23–28 mei 2016 speelde De Groot in het Ariake Colosseum in Tokio (samen met Jiske Griffioen, Aniek van Koot en Marjolein Buis) in de World Team Cup.[7] De Nederlandse dames wonnen de titel.[9] Op de Paralympische Zomerspelen in Rio de Janeiro won zij met Marjolein Buis de zilveren medaille in het dubbelspel – in het enkelspel bereikte zij de halve finale, die zij verloor van landgenote Jiske Griffioen die later het goud zou grijpen. Overige titels in 2016: Sardinia Open (Alghero, Italië), Korea Open (Seoel, Zuid-Korea), Open des Hauts-de-France (Rue, Frankrijk) en Bath Indoor Tournament (Bath, Engeland). In november werd zij, samen met de Britse Lucy Shuker, wereldkampioen dubbelspel – dit kampioenschap werd dat jaar in Mission Viejo (VS) gehouden.

Op 5 december 2016 bereikte zij de zesde plek op de wereldranglijst; in het dubbelspel bereikte zij de vijfde plaats, op 7 november 2016.[6]

In december 2016 werd zij nationaal kampioene rolstoelenkel- en -dubbelspel (samen met Marjolein Buis).[10]

In de week 1–6 mei 2017 speelde De Groot in Alghero op Sardinië (samen met Aniek van Koot en Michaela Spaanstra) in de World Team Cup.[7] De Nederlandse dames bereikten de finale[11] waarin het Chinese team, bestaande uit Zhu Zhenzhen en Huang Huimin, revanche nam voor het finaleverlies in 2016.[12]

In juli 2017 bereikte zij op Wimbledon de finale in zowel het enkel- als het dubbelspel. Zij won de enkelspeltitel door de Duitse Sabine Ellerbrock te verslaan.

Op 31 juli 2017 bereikte zij de tweede plek op de wereldranglijst; ook in het dubbelspel bereikte zij de tweede plaats.[6]

In september 2017 won zij, samen met Marjolein Buis, de dubbelspeltitel op het US Open. Ook in het enkelspel bereikte zij de finale – die verloor zij echter van de Japanse Yui Kamiji. In november werd zij voor de tweede maal wereldkampioen dubbelspel, deze keer samen met landgenote Marjolein Buis – dit kampioenschap werd dit jaar in Nederland gehouden, in de Gelderse plaats Bemmel.[13] Begin december werd De Groot bovendien wereldkampioen enkelspel, in de Engelse plaats Loughborough – zij bereikte de finale zonder een set te verliezen, waarna zij de eindstrijd tegen de Japanse nummer één Yui Kamiji eveneens in twee sets won.[14] Twee weken later werd zij opnieuw nationaal kampioene in het enkelspel.

In januari 2018 bereikte zij op het Australian Open de finale in enkel- en dubbelspel. In het enkelspel won zij de titel, ten koste van Yui Kamiji. In maart verdrong zij de Japanse van de eerste plaats op de wereldranglijst. In de week 28 mei–3 juni 2018 speelde De Groot op de banen van Sprenkelaar en van De Maten in Apeldoorn (samen met Aniek van Koot en Michaela Spaanstra) in de World Team Cup.[7] De Nederlandse dames wonnen de titel.[15][16] In juni verloor zij op Roland Garros de enkelspelfinale van haar, maar samen met Aniek van Koot won zij wel de dubbelspeltitel, waarbij de Japanse weer haar finaletegenstandster was (samen met Marjolein Buis). Op Wimbledon prolongeerde zij haar enkelspeltitel – in de finale versloeg zij landgenote Aniek van Koot. Op het dubbelspeltoernooi van Wimbledon bereikte zij de finale, deze keer samen mét haar Japanse concurrente, waar zij te sterk waren voor het Duits/Britse koppel Sabine Ellerbrock / Lucy Shuker. Op het US Open won zij nu wel de enkelspeltitel, ten koste van Yui Kamiji[17] – samen met de Japanse won zij de dubbelspeltitel; in de finale versloegen zij het Nederlandse koppel Marjolein Buis en Aniek van Koot.

In januari 2019 won De Groot op het Australian Open de titel zowel in het enkelspel (ten koste van Yui Kamiji) als in het dubbelspel (samen met Aniek van Koot).[18] In de week 13–18 mei 2019 speelde De Groot in het Larry and Mary Greenspon Israel Tennis Centre in de Israëlische stad Ramat Hasjaron (samen met Aniek van Koot, Marjolein Buis en Michaela Spaanstra) in de World Team Cup.[7] De Nederlandse dames wonnen de titel.[19][20] In juni 2019 won De Groot op Roland Garros de titel in het enkelspel (ten koste van Yui Kamiji), alsmede in het dubbelspel (samen met Aniek van Koot) – met haar enkelspelzege werd De Groot de eerste vrouw in de geschiedenis van het rolstoeltennis die alle vier grandslamtitels op rij heeft gewonnen.[21] Op Wimbledon 2019 bereikte De Groot de finale, waarin zij het moest afleggen tegen landgenote Aniek van Koot – met Van Koot aan haar zijde won zij wel de titel in het dubbelspel op Wimbledon 2019.[22] Op het US Open prolongeerde zij zowel haar enkel- als haar dubbelspeltitel (samen met Aniek van Koot) – hiermee behaalde zij een grand slam in het rolstoeldubbelspel.

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

  • De kwartfinale is doorgaans de eerste ronde.
toernooi 2017 2018 2019 2020
Vlag van Australië Australian Open KF W W KF
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF F W
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon W W F
Vlag van Verenigde Staten US Open F W W

Dubbelspel

  • De halve finale is doorgaans de eerste ronde.
toernooi 2017 2018 2019 2020
Vlag van Australië Australian Open F F W F
Vlag van Frankrijk Roland Garros HF W W
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon F W W
Vlag van Verenigde Staten US Open W W W
Commons heeft media­bestanden in de categorie Diede de Groot.
  • (en) Profiel van Diede de Groot op de rolstoelwebsite van de ITF
  • Eigen website Diede de Groot