Naar inhoud springen

Diego Ramírezeilanden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Leopard (overleg | bijdragen) op 8 okt 2019 om 12:01. (spelling)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Diego Ramírezeilanden
Eiland van Chili
De Diego Ramírezeilanden
Locatie
Land Chili
Locatie Grote Oceaan
Coördinaten 56°29'ZB, 68°44'WL
Algemeen
Oppervlakte 1 km²
Inwoners 0
Hoogste punt 179 m
Overig
Aantal eilanden 17

De Diego Ramírezeilanden (Spaans: Islas Diego Ramírez) zijn een kleine groep eilanden in de Grote Oceaan, zo'n 180 kilometer ten zuiden van Kaap Hoorn, het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika. De eilandengroep is slechts 1 km² groot en het dichtstbijzijnde andere eilandengroep is Ildefonso-eilanden, op ongeveer 5 kilometer afstand.

De Diego Ramírezeilanden moeten niet worden verward met Ramirezeiland.

Geografie

De eilandengroep bestaat uit 16 eilanden: een noordelijke groep van 6 eilandjes en een zuidelijke groep van 10 eilandjes. De twee grootste eilanden, Isla Bartolomé en Isla Gonzalo liggen beide in de zuidelijke groep. Hoewel men vaak de Kaap Hoorn als zuidelijkste punt van Zuid-Amerika beschouwt, zijn de Diego Ramírezeilanden – nog preciezer, is Islote Águila – daadwerkelijk het zuidelijkste punt.

De eilandengroep behoort tot de gemeente Cabo de Hornos, in de regio Magallanes y la Antártica Chilena in Chili en het hoogste punt van de eilanden is 179 meter hoog. De eilanden zijn onbewoond, maar wordt wel gebruikt als een (weer)station van de Chileense Marine.

Klimaat

De eilanden hebben warme winters en prille zomers. De maximumtemperatuur op de eilanden zal vrijwel nooit boven de 15°C uitstijgen. In januari is de temperatuur gemiddeld het hoogst, 14.7°C en in juli het laagst, -1.1°C. De eilanden hebben een gemiddelde temperatuur van 5.2°C. Er valt in de Diego Ramírezeilanden jaarlijks gemiddeld 1360 mm regen. In maart valt er de meeste en in oktober de minste regen.

Geschiedenis

De eilanden werden voor het eerst gezien op 12 februari 1619 tijdens een ontdekkingsreis geleid door Filips III van Spanje. Diego Ramírez de Arellano, een Spaanse matroos, kreeg van Filips III de leiding over de reis, omdat hijzelf in Spanje achterbleef. Onder zijn leiding ontdekten de Spanjaarden de eilanden. De eilanden waren op dat moment, 156 jaar lang, het zuidelijkste punt dat de Europeanen ooit hebben gevonden, totdat de Zuidelijke Sandwicheilanden werden ontdekt.

In 1892 hadden de Chilenen de macht over de eilanden en ze verhuurden de eilanden aan Pedro Pablo Benavides. Hij mocht hier een visserij gaan oprichten, maar moest wel een vuurtoren, een school en een haven bouwen. Deze werden later afgebroken.

Galerij

Zie de categorie Diego_Ramirez_Islands van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.