Di-ethylftalaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Diethylftalaat)
Di-ethylftalaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van di-ethylftalaat
Algemeen
Molecuulformule C12H14O4
IUPAC-naam Di-ethylftalaat
Andere namen benzeendicarbonzure di-ethylester, DEP
Molmassa 222,23716 g/mol
SMILES
CCOC(=O)c1ccccc1C(=O)OCC
InChI
1/C12H14O4/c1-3-15-11(13)9-7-5-6-8-10(9)12(14)16-4-2/h5-8H,3-4H2,1-2H3
CAS-nummer 84-66-2
EG-nummer 201-550-6
Wikidata Q419811
Beschrijving Kleurloze, olie-achtige vloeistof
LD50 (ratten) (oraal) > 9000 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,11 g/cm³
Smeltpunt −67 tot −44 °C
Kookpunt 295 °C
Vlampunt (gesloten vat) 117 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 457 °C
Dampdruk 0,044 Pa
Onoplosbaar in water
log(Pow) 2,47
Viscositeit 0,012-0,014 Pa·s
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Di-ethylftalaat of DEP is een organische verbinding met als brutoformule C12H14O4. Het is een kleurloze, olie-achtige en bijna reukloze vloeistof. De stof is de di-ethylester van ftaalzuur. De aanwezigheid van de benzeenring in de molecule maakt het ook tot een aromatische verbinding.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Di-ethylftalaat wordt onder meer gebruikt als oplosmiddel voor natuurlijke harsen, resinoiden en andere vaste geurstoffen. Geurstoffen in vaste vorm zijn lastiger te doseren bij het mengen van een geurcompositie, vandaar dat de voorkeur wordt gegeven aan een oplossing.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting of bij verbranding met vorming van irriterende, giftige dampen en gassen, waaronder ftaalzuuranhydride. Di-ethylftalaat tast sommige kunststoffen aan. De stof is onder REACH niet als gevaarlijke stof aangemerkt. Gebruik van de stoffen is -in tegenstelling tot sommige andere ftalaten- in geen enkele toepassing beperkt.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]