Dormaalocyon
| Dormaalocyon Fossiel voorkomen: Vroeg-Eoceen (circa 55 Ma) | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Geslacht | |||||||||||
| Dormaalocyon Solé et al., 2014 | |||||||||||
| Typesoort | |||||||||||
| Dormaalocyon latouri | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||
Dormaalocyon op  Wikispecies
| |||||||||||
| |||||||||||
Dormaalocyon latouri (synoniem: Miacis latouri) is een uitgestorven roofdier uit de Miacidae. Dit dier leefde tijdens het Vroeg-Eoceen (ongeveer 55 miljoen jaar geleden) in West-Europa.
"Miacis" latouri was voorheen slechts bekend van geïsoleerde tanden uit het vroegste Eoceen van de formatie van Tienen (Dormaal en Erquelinnes) en de Soissonnais-formatie in het bekken van Parijs. Nieuw materiaal uit Dormaal, bestaande uit tanden en enkelbeenderen, heeft geleid tot classificatie in een eigen geslacht, Dormaalocyon.
De bouw van de enkel wijst op een boombewonende leefwijze. Het dieet bestond uit insecten en andere kleine prooidieren. Afgaand op het gevonden materiaal was Dormaalocyon ongeveer 1 kg zwaar.
Fylogenetische analyse wijst op verwantschap met de Noord-Amerikaanse Vulpavus en Miacis. Dormaalocyon is een van de primitiefste carnivoren en is zelfs basaler dan Uintacyon uit het Paleoceen.
Bronnen, noten en/of referenties
|