Dubai World Championship 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Dubai World Championship
DP WORLD TOUR CHAMPIONSHIP
Winnaar Rory McIlroy
Plaats Dubai
Golfbaan Jumeirah Golf
Par 72
Tour(s) Europese Tour
Datum 20-23 november
Prijzengeld € 8.000.000
Titelhouder Vlag van Spanje Alvaro Quiros
Winnaar Vlag van Noord-Ierland Rory McIlroy
Vorige: 2011     Volgende: 2013
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het Dubai World Championship 2012 was een golfwedstrijd die in 2012 onder de naam DP World Tour Championship, Dubai werd gehouden 22 tot en met 26 van dat jaar. Het prijzengeld was $ 8.000.000,-. Daarnaast werd onder de top-10 spelers een bonus van US$ 3.750.000 verdeeld. Alvaro Quiros, de winnaar van het jaar ervoor, was niet aanwezig om zijn titel te verdedigen. De Noord-Ier Rory McIlroy won het toernooi en verdiende € 1.041.429,-.

De deelnemers waren de beste zestig spelers van de Europese Tour van 2012, aangevuld met winnaars van toernooien van andere Tours die ook voor de Europese Tour meetelden. Alle spelers speelden vier rondes.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan was 72.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Noch Nicolas Colsaerts, noch Joost Luiten had in andere jaren bij dit toernooi een betere eerste ronde gehad.
Luke Donald ging aan de leiding met zeven birdies, gevolgd door Rory McIlroy en Gonzalo Fernández-Castaño, die beiden zes birdes maakten.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Na ronde twee was er niet veel veranderd, Luke Donald bleef aan de leiding, maar Rory McIlroy en Marc Warren scoorden 67 en kwamen naast hem staan. Nicolas Colsaerts en Joost Luiten maakten allebei een ronde van 68, dus het verschil tussen hen bleef een slag.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Luke Donald en Rory McIlroy vochten om de eerste plaats, maar eindigden beiden op een totaal van -17. Inclusief 2011 had hij 100 holes zonder bogey op deze baan gespeeld. De derde plaats werd ingenomen door Louis Oosthuizen en Charl Schwartzel, met een totaal van -14.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

De op dat moment 23-jarige Rory McIlroy was op dat moment de beste speler op de wereldranglijst, de Amerikaanse Order of Merit en de Race To Dubai. Hij eindigde met vijf birdies en won met een totaalscore van -23. Justin Rose eindigde met een baanrecord van 62, tevens zijn laagste professionele score in Europa en steeg naar de tweede plaats. Luke Donald maakte zijn eerste bogey van de week op hole 3 en zijn tweede op hole 12. Hij deelde de derde plaats met Charl Schwartzel.
Stephen Gallacher begon met drie birdies en maakte vervolgens een hole-in-one op hole 4.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr 1 Score R4 Totaal Nr
Vlag van Noord-Ierland Rory McIlroy 66
-6
2
67
-5
-11
T1
66
-6
-17
T1
66
-6
-23
1
Vlag van Engeland Justin Rose 68
-4
T11 68
-4
-8
T8 69
-3
-11
T6
62
-10
-21
2
Vlag van Engeland Luke Donald 65
-7
1
68
-4
-11
T1
66
-6
-17
T1
71
-1
-18
T3
Vlag van Spanje Sergio García 73
+1
T49 64
-8
-7
T18 73
+1
-6
T31 64
-8
-14
T9
Vlag van Nederland Joost Luiten 69
-3
T21 68
-4
-7
T18 67
-5
-12
T5
72
par
-12
T16
Vlag van Schotland Marc Warren 66
-6
2
67
-5
-11
T1
72
par
-11
T6
73
+1
-10
T26
Vlag van België Nicolas Colsaerts 68
-4
T11 68
-4
-8
T8
74
+2
-6
T31 69
-3
-9
T34
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Onder meer: