1938/39 was het 32ste Duitse voetbalkampioenschap ingericht door de NSRL (Nationalsozialistischer Reichsbund für Leibesübungen). Het was het laatste seizoen voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Duitsland was intussen wel groter geworden. In maart 1938 werd Oostenrijk bij Duitsland aangesloten en na het Verdrag van München in september van dat jaar werd ook Sudetenland geannexeerd. Beide gebieden kregen een eigen Gauliga zodat er nu 18 Gauliga's waren. Oostenrijk werd de Gauliga Ostmark. Door deze uitbreiding werd ook de competitie hervormd. Er bleven drie groepen van vier over en één groep van zes. Die groep van zes was nog eens onderverdeeld in twee groepen van drie en beide groepswinnaars bekampten elkaar nog voor een ticket voor de halve finale.
De clubs uit Oostenrijk (lees: Wenen) waren bijzonder sterk. SK Rapid Wien had al de Tschammerpokal 1938 gewonnen en Admira Wien plaatste zich zowaar voor de finale om de landstitel. De finale liep voor Admira evenwel uit op een fiasco en de club kreeg een veeg uit de pan van Schalke 04, dat negen keer scoorde en zo zijn vierde landstitel binnenhaalde.
Ook organisatorisch veranderde er wat. Op 21 december1938 werd de Deutsche Reichsbund für Leibesübungen bij de NSDAP gevoegd en werd zo Nationalsozialistischer Reichsbund für Leibesübungen (NSRL).
100.000 toeschouwers waren getuige van een éénzijdig doelpuntenfestival. Al na 7 minuten opende Ernst Kalwitzki de score. Na nog een goal van Adolf Urban in de 12de minuut scoorde Kalwitzki opnieuw in de 25ste en 30ste minuut. In de tweede helft maakte Otto Tibulsky in de 53ste minuut de 5-0 en in de 61ste en 80ste minuut deed opnieuw Kalwitzki de netten trillen. In de 84ste en 89ste minuut pikten ook nog Ernst Kuzorra en Fritz Szepan een doelpuntje mee.