Naar inhoud springen

Butylhydroxytolueen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf E321)
Butylhydroxytolueen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van butylhydroxytolueen
Structuurformule van butylhydroxytolueen
Algemeen
Molecuulformule C15H24O
IUPAC-naam 2,6-di-tert-butyl-4-methylfenol
Andere namen BHT, 2,6-bis(1,1-dimethylethyl)-4-methylfenol, 2,6-di-tert-butyl-p-cresol
Molmassa 220,34 g/mol
SMILES
CC(C)(C)c1cc(C)cc(c1O)C(C)(C)C
InChI
1/C15H24O/c1-10-8-11(14(2,3)4)13 (16)12(9-10)15(5,6)7/h8-9,16H,1-7H3
CAS-nummer 128-37-0
EG-nummer 204-881-4
Wikidata Q221945
Vergelijkbaar met butylhydroxyanisol
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H315 - H319 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 1,03-1,05[1] g/cm³
Smeltpunt 70[1] °C
Kookpunt 265[1] °C
Vlampunt 127[1] °C
Dampdruk 1,3[1] Pa
Oplosbaarheid in water 0,00006[1] g/L
Goed oplosbaar in aceton, methanol, ethanol, benzeen, n-pentaan, n-hexaan
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Butylhydroxytolueen of BHT (IUPAC-naam: 2,6-di-tert-butyl-4-methylfenol) is een van fenol afgeleide organische verbinding die veel gebruikt wordt als antioxidant. De zuivere stof is een wit kristallijn poeder, dat onoplosbaar is in water.

Een vergelijkbare, verwante stof is butylhydroxyanisol (BHA). In vergelijking met butylhydroxyanisol is butylhydroxytolueen meer oplosbaar in voedingsoliën en vetten.

Butylhydroxytolueen wordt bereid door de reactie van paracresol met isobuteen:

De wereldwijde productiecapaciteit van butylhydroxytolueen in 2000 werd geschat op ongeveer 62.000 ton/jaar.[2]

Butylhydroxytolueen wordt onder meer in oliën en vetten voor menselijke consumptie gebruikt, maar ook in parfums en andere cosmetica, dierenvoeding, petroleumproducten, synthetische rubbers, plastics en farmaceutische producten. Antioxidanten verlengen de houdbaarheid van producten door ze te beschermen tegen bederf door oxidatie, zoals het ranzig worden van vet en kleurveranderingen. De oxidatie is een kettingreactie waarbij reactieve stoffen (radicalen) vrijkomen en BHT gaat reageren met deze reactieve stoffen zodat de kettingreactie afgeremd wordt.

Gebruik in levensmiddelen

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij gebruik in levensmiddelen wordt meestal het E-nummer van butylhydroxytolueen vermeld, dit is E321. De aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) bedraagt maximaal 0,3 mg/kg lichaamsgewicht.

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

In hoge concentraties kan butylhydroxytolueen leverschade veroorzaken. Butylhydroxytolueen kan - net als butylhydroxyanisol - (pseudo)-allergische reacties veroorzaken. Bij een zeer hoge dagelijkse inname vanaf 100 mg per kg lichaamsgewicht draagt BHT mogelijk bij aan het ontstaan van goedaardige levertumoren.[2]

[bewerken | brontekst bewerken]