Eddy van Wessel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eddy van Wessel
Eddy van Wessel bij het NVJ Festival van de Journalistiek 2016
Persoonsgegevens
Geboren Huizen
Beroep(en) fotograaf
RKD-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Eddy van Wessel (Huizen, 14 maart 1965) is een Nederlandse fotograaf.

Eddy van Wessel werkt als fotograaf in conflict- en rampgebieden. Zijn foto’s werden internationaal gepubliceerd in bladen als Stern, Paris Match, LeMonde2 en The Washington Post Magazine.[1]

Vanaf 1992 is hij zelfstandig fotograaf die veel werkt voor dagblad Trouw en Vrij Nederland. In de beginjaren werkte hij veel voor Artsen Zonder Grenzen. Tussen 1994 en 2004 volgde hij de oorlogen in Tsjetsjenië. In eigen beheer gaf hij de serie The edge of civilization uit met een overzicht van zijn foto’s uit een periode van achttien jaar.

Erkenning[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 won Van Wessel de Zilveren Camera voor een fotoreportage in de Syrische stad Aleppo.[2]

In 2015 trachtte een anti-IS-coalitie de stad Sinjar te heroveren op IS. Met zijn serie Sinjar, de strijd om Hoofdweg 47, won Van Wessel de Zilveren Camera. Behalve in Nederland werd de winnende foto ook gepubliceerd in Zweden en Portugal.[3]

Zijn fotoserie Het Laatste Bolwerk werd in 2019 bekroond met de Zilveren Camera. De onderscheiding werd verdiend met opnames uit het oorlogsgebied in Syrië waar hij de val Baghuz vastlegde, de laatste nederzetting van Islamitische Staat.

In 2022 vertrok hij naar Oekraïne, waar hij onder andere een audiodagboek bijhield voor het radioprogramma Argos. In 2022 won hij de prijs voor de vierde maal met Ruïnes voor de vrijheid. De zwart-wit serie toont de slachtoffers van de oorlog in de Oekraïense stad Bachmoet.[4] Met Daimon Xanthopoulos won hij de journalistieke prijs De Tegel 2022 voor hun documentaire over het geweld tegen migranten aan de buitengrenzen van de EU.[5]

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]