Molukse edelpapegaai
| Molukse edelpapegaai IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Mannetje groen, vrouwtje rood | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Eclectus roratus (Muller, 1776) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Molukse edelpapegaai op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De edelpapegaai (Eclectus roratus) is een opmerkelijke soort omdat het mannetje en het vrouwtje verschillend gekleurd zijn, dit in tegenstelling tot de meeste andere papegaaiensoorten. Het verschil in het verenkleed is zo groot dat het mannetje en vrouwtje lange tijd werden aangezien voor twee verschillende soorten.[2]
Kenmerken
Het mannetje is overwegend groen met blauwe en rode accenten aan de vleugels en enkele kleurnuances aan de staart. Het vrouwtje is overwegend rood met blauwe accenten aan de vleugels en wat afwijkende kleuren aan de staart. Mannetjes hebben een gele snavel, terwijl die van de vrouwtjes zwart is. De lichaamslengte bedraagt 35 cm en het gewicht 500 gram.
Leefwijze
In hun leefgebied voeden ze zich in hoofdzaak met het vruchtvlees van diverse vruchten (bananen, papaya, vijgen). Verder bestaat de voeding uit nectar, bessen, zaden, noten en bloesems van vruchtdragende bomen en struiken. Regelmatig dringen ze maïsplantages binnen om zich daar tegoed te doen aan het rijpende maïs.
Verspreiding en leefgebied
Deze standvogel komt van nature voor in Nieuw-Guinea, Indonesië en Noord-Australië. Er komen enkele ondersoorten voor, waarbij de subtiele verschillen in uiterlijk vooral waarneembaar zijn bij de vrouwtjes.
De soort telt 10 ondersoorten:[3]
- E. r. vosmaeri: de noordelijke en centrale Molukken.
- E. r. roratus: de zuidelijke Molukken.
- E. r. cornelia: Soemba.
- E. r. westermani: Bandazee-gebied (oostelijk Indonesië).
- E. r. riedeli: Tanimbar-eilanden.
- E. r. aruensis: Aru-eilanden (Nieuw-Guinea).
- E. r. biaki: Biak (nabij noordelijk Nieuw-Guinea).
- E. r. polychloros: Nieuw-Guinea en de nabijgelegen eilanden.
- E. r. solomonensis: Admiraliteitseilanden, Bismarck-archipel en de Salomonseilanden.
- E. r. macgillivrayi: Kaap York-schiereiland in noordoostelijk Australië.
Edelpapegaaien bewonen oerwouden, gedeeltelijk beboste gebieden, boomsavannen en mangroven tot op hoogtes van 1000 meter. Ook brengen ze regelmatige bezoeken aan landbouwgebieden waar ze zich te goed doen aan de aldaar verbouwde gewassen. Verder laten ze zich nog weleens zien op plantages en in plantsoenen. Buiten de broedtijd worden de vogels vaak alleen gezien of in kleine (familie) groepjes. Vrijwel nooit worden ze waargenomen in groepen van meerdere vogels.
Bronnen, noten en/of referenties
|