Naar inhoud springen

Egyptische zaagschubadder

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door RomaineBot (overleg | bijdragen) op 7 jul 2017 om 11:48. (Fix parameters)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Egyptische zaagschubadder
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2009)
Egyptische zaagschubadder
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Colubroidea
Familie:Viperidae (Adders)
Onderfamilie:Viperinae (Echte adders)
Geslacht:Echis
Soort
Echis pyramidum
(Geoffroy St-Hilaire, 1827)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Egyptische zaagschubadder op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

De Egyptische zaagschubadder[2] (Echis pyramidum) is een zeer giftige slang uit de familie adders (Viperidae).[3] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Isidore Geoffroy Saint-Hilaire in 1827. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Scytale pyramidum gebruikt.

Uiterlijke kenmerken

Met een lengte van maximaal 80 centimeter is deze soort de grootste van alle zaagschubadders uit het geslacht Echis.[4] Dit zijn echter uitschieters, de gemiddelde lichaamslengte is zo'n 30 tot 70 centimeter. De kleur is variabel; van grijszwart tot donkerbruin, ook lichtere kleuren komen voor. Net als alle Echis- soorten bestaat de dorsale tekening uit witte vlekken met een donkere rand, een zogenaamde diamanttekening. De bovenzijde van de rug is meestal donkerder gekleurd, boven op de kop is vaak een kruisvormige witte vlek zichtbaar.

Levenswijze

Deze nachtactieve dieren maken jacht op kleine zoogdieren, amfibieën en ongewervelden.

Een legsel bestaat normaal uit 6 tot 20 eieren. De eieren worden afgezet op de bodem.

Verspreiding en leefgebied

Deze terrestrische soort komt voor in het Midden-Oosten en noordelijk Afrika; in noordelijk Egypte, Algerije, Libanon, Somalië, Soedan en westelijk Kenia.[3] De habitat bestaat uit droge, woestijnachtige streken met een stenige of zanderige ondergrond.

Giftigheid

Het gif van de slang is zeer sterk en wordt in grote hoeveelheden toegediend, hierdoor is de soort levensgevaarlijk. Bij gevaar maakt de slang een raspend geluid door zijn gekielde, van tandenrijen voorziene schubben tegen elkaar te wrijven. Dit dient als waarschuwingssignaal voor eventuele belagers.

Bronvermelding