Erytroblast

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een erytroblast ontstaat tijdens de erytropoëse en is een voorloper van de rode bloedcel. Na de celdeling van de pro-erytroblasten ontstaan allereerst de basofiele erytroblasten. Hun celkern is relatief klein en bevat samengeklonterde chromatine. Door verdere verkleining van de celkern en afname van het basofiele karakter ontstaan de polychromatische erytroblasten (ook wel macroblasten genoemd). Deze synthetiseren met behulp van de ribosoom-achtige granules de rode bloedkleurstof hemoglobine en hopen deze stof in hun cel op, waardoor het cytoplasma met zure kleurstoffen (acidofiel) meer en meer kleurbaar wordt. Uiteindelijk ontstaat dan de normoblast.

Een megaloblast is een ongewoon grote erytroblast die gepaard gaat met pernicieuze anemie en deficiëntie (samen genoemd megaloblastische anemie).

Ontwikkeling[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende drie stadia in de ontwikkeling van een erytroblast kunnen onderscheiden worden.

Afbeelding Naam
Basofiele erytroblast
Polychromatische erytroblast
(ook polychromatofiel genoemd)
Orthochromatische erytroblast
(ook orthochromatofiel genoemd)

Overzicht hematopoëtische stamcel rode beenmerg[bewerken | brontekst bewerken]

Hematopoëse
Leukopoëse Erytropoëse Trombopoëse

Myeloblast

Monoblast

Lymfoblast
Pro-erytroblast
Megakaryoblast
Erytroblast
Normoblast
Promyelocyt Monocyt Lymfocyt Reticulocyt Megakaryocyt
Neutrofiele
granulocyt
Basofiele
granulocyt
Eosinofiele
granulocyt
Macrofaag B-cel T-cel NK-cel Mastocyt Erytrocyt Trombocyt

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]