Franco Baresi
| Franco Baresi | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Franco Baresi | |||||||
| Bijnaam | Piscinin | |||||||
| Geboortedatum | 8 mei 1960 | |||||||
| Geboorteplaats | Travagliato, Italië | |||||||
| Lengte | 176 cm | |||||||
| Positie | Centrale verdediger, libero | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | Gestopt in 1997 | |||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| Interlands | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
Franco Baresi (Travagliato, 8 mei 1960) is een Italiaans oud-voetballer.
Baresi speelde zijn hele carrière voor AC Milan, waarmee hij 6 titels en 3 maal de Europacup voor Landskampioenen won. Hij speelde 716 wedstrijden voor de club (waarvan vijftig om de Europacup I), waarin hij 16 keer tot scoren kwam.
Tussen 1989 en 1995 trad Baresi aan in vijf Europacup-finales, iets wat behalve Alfredo Di Stéfano en Francisco Gento van het grote Real Madrid uit de jaren vijftig, niemand hem had voorgedaan.
In het Milan van trainer Arrigo Sacchi, dat begin jaren negentig bestond uit sterren als Roberto Donadoni, Marco van Basten, Frank Rijkaard en Ruud Gullit, was er een sleutelrol voor de technische verdediger weggelegd. Baresi kon het spel lezen als geen ander en leidde het "nieuwe Milan" van Silvio Berlusconi naar de wereldtop.
Baresi maakte zijn debuut in het seizoen 1977/78. Op 23 april 1978 won Milan bij Hellas Verona met 1-2. Maar het ging stijl bergaf met AC Milan. Degradatiezorgen en allerhande schandalen bedreigden het voortbestaan van de club. Redder in nood was mediamagnaat Berlusconi, die - met Baresi als kapitein - de Rossoneri naar een gouden tijdperk stuurde.
Baresi nam afscheid in het seizoen 1995/96. Na zijn afscheid nam AC Milan het shirtnummer 6 buiten gebruik.
Baresi speelde 81 maal voor het Italiaans nationaal elftal, waarvoor hij eenmaal scoorde. In 1984 nam hij ook deel aan de Olympische Zomerspelen van 1984, waar Italië in de halve finales werd uitgeschakeld door Brazilië.
Baresi was aanwezig op drie wereldbekers. In 1982 werd Italië wereldkampioen (Baresi was bankzitter). In 1986 werd hij niet geslecteerd. Op het WK 1990 werd Italië in eigen land derde, nadat het in de halve finale van het Argentinië van Diego Maradona verloor op strafschoppen. In de finale van het WK 1994 miste hij een van de strafschoppen, samen met Roberto Baggio, waardoor de Italianen de finale verloren.
Zijn broer Giuseppe Baresi speelde voor aartsrivaal Internazionale.
Erelijst
Met AC Milan
- Serie A-winnaar: 1978/1979, 1987/1988, 1991/1992, 1992/1993, 1993/1994, 1995/1996
- Serie B-winnaar: 1980/1981,1982/1983
- Supercoppa Italiana: 1988, 1992, 1993, 1994
- Europacup I/UEFA Champions League: 1988/1989, 1989/1990, 1993/1994
- UEFA Super Cup: 1989/1990, 1990/1991, 1993/1994
- Mitropacup: 1982
- Wereldbeker voor clubteams: 1989, 1990
Met het Italiaans voetbalelftal
- Wereldkampioenschap voetbal: winnaar in 1982, derde in 1990, tweede in 1994
Individueel
- Europees Zilver Bal winnaar (France Football), 1989
- Topscorer Italiaanse beker (4 doelpunten), 1990
- Beste speler van de Serie A , 1990
- Tweede beste wereld speler van het jaar IFFHS, 1989
- AC Milan-speler van de 20ste eeuw, 1999
- Italiaans speler van de 20ste eeuw
- Gekozen voor de FIFA 100
Zie ook
- Franco Baresi op National Football Teams
· 
· 
