Friedrichiet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Friedrichiet
Friedrichiet
Mineraal
Chemische formule Pb5Cu5Bi7S18
Kleur Zilvergrijs
Hardheid 4
Gemiddelde dichtheid 6,98 kg/dm3
Glans Metallisch
Opaciteit Opaak
Kristaloptiek
Kristalstelsel Orthorombisch
Bijzondere kenmerken pleochroïsch onder opvallend licht; witgelig in lucht, rozig in olie
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal friedrichiet is een lood-koper-bismut-sulfide met de chemische formule Pb5Cu5Bi7S18.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het opaak zilvergrijze friedrichiet heeft een metallische glans. Het kristalstelsel is orthorombisch. Friedrichiet heeft een gemiddelde dichtheid van 6,98, de hardheid is 4 en het mineraal is niet radioactief.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Het mineraal friedrichiet is genoemd naar de Oostenrijkse hoogleraar O.M. Friedrich.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

De typelocatie van friedrichiet is gelegen in de Sedl regio in Salzburg, Oostenrijk. Het mineraal wordt verder gevonden in de Estela mijn in het Julcani district, Junín, Peru.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]