Fructosemalabsorptie
| Fructosemalabsorptie | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Beta-D-Fructofuranose
| ||||
| Coderingen | ||||
| ICD-10 | E74.3 | |||
| ICD-9 | 271 | |||
| OMIM | 138230 | |||
| ||||
Fructosemalabsorptie is een aandoening waarbij fructose (vruchtensuiker) niet of in onvoldoende hoeveelheden kan worden geresorbeerd omdat het transport ervan in de slijmlaagcellen (enterocyten) van de dunne darm niet goed werkt. In Midden-Europa lijdt 30 à 40% van de bevolking aan deze aandoening.[1] Normaal vindt resorptie plaats door glucosetransporter GLUT-5, maar deze werkt waarschijnlijk niet naar behoren bij fructosemalabsorptie. Als gevolg daarvan wordt opname van fructose verhinderd en is de concentratie in de dikke darm verhoogd. Darmflora in de dikke darm zetten fructose om in onder andere kooldioxide en waterstof. De gevolgen van te hoge blootstelling aan fructose zijn winderigheid, diarree, misselijkheid en buikpijn. Patiënten krijgen te maken met deze symptomen als zij voedingsstoffen met veel fructose en weinig glucose binnenkrijgen, zoals appel, peer, mango, druif en honing.[2] Fructosemalabsorptie treedt vaak samen op met lactose-intolerantie.