Englebert debuteerde in 1997 bij Sint-Truiden in eerste klasse. Daarvoor speelde hij bij JS Villers l'Evêque (1986-87) en Club Luik (1987-97). Na een sterk seizoen verhuisde Englebert in 1999 naar de Belgische topclub Club Brugge. Daar groeide hij onder trainer Trond Sollied uit tot een van de sterkhouders van de ploeg, vooral dankzij zijn enorme loopvermogen. Op 28 februari 2001 maakte hij dan ook zijn debuut voor de Rode Duivels, in de wedstrijd België-San Marino (10-1). Englebert, die bij Club Brugge in een driemansmiddenveld speelde, kon echter nooit helemaal overtuigen bij de nationale ploeg, waar hij als rechtsmidden tegen de flank werd geplakt. Toch nam toenmalig bondscoach Robert Waseige hem mee naar het WK 2002 in Japan en Zuid-Korea, waar hij echter niet van de bank kwam.
Na het vertrek van Sollied ging het bergaf met Englebert: onder Jan Ceulemans speelde hij zijn vaste stek in de basis kwijt. Pas bij de aanstelling van Emilio Ferrera kon Englebert opnieuw rekenen op een vaste basisplaats als rechtsmidden. Hierdoor kwam hij ook weer in beeld bij de nationale ploeg, na 2 jaar afwezigheid. Op 6 september 2006 speelde Englebert voor het eerst sinds 2003 een wedstrijd voor de Rode Duivels. Hij verzamelde zijn negende cap in de met 0-1 gewonnen wedstrijd tegen Armenië. Het seizoen daarop, onder Jacky Mathijssen startte Englebert als titularis, rechts op het middenveld in een 4-4-2. Toen er naar een 4-3-3 werd overgeschakeld, was Englebert de middenvelder die sneuvelde. Hij raakte nog amper van de bank, waardoor zijn contract niet verlengd werd. Daarop tekende hij voor het seizoen 2008-2009 bij FC Tours, dat in de Franse Ligue 2 uitkomt. Op 31 augustus 2010 stapte Englebert over naar FC Metz.
Op vrijdag 22 juli 2011 maakte voetbalclub K.V.V. Coxyde bekend dat Englebert een contract tekende voor 2 seizoenen. Na een half seizoen stapte Englebert echter over naar FC Luik. Daar werd hij op 22 januari 2013 aangesteld tot sportief directeur.
.svg){kind=small}
België
Frankrijk