Eerste klasse 2004-05 (voetbal België)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eerste klasse
2004/05
Vlag van België
Algemeen
Continent Vlag van Europa Europa
Confederatie UEFA
Land Vlag van België België
Bond KBVB
Degradatie naar Eerste klasse B
Bekercompetitie Beker van België
Competitieniveau Niveau 1
Geschiedenis
Opgericht 1895
Recordkampioen RSC Anderlecht (34x)
Seizoen 2004/05
Aantal clubs 1818
Kampioen Club Brugge
Degradatie RAEC Mons
KV Oostende
Europese kwalificatie
Champions League, 2× UEFA Cup
Seizoensstatistieken
Topscorer Nenad Jestrovic (18)
Actueel
Actuele editie Eerste klasse A seizoen 2023-24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het seizoen 2004/05 van de Belgische Jupiler League ging van start op 6 augustus 2004 en eindigde op 23 mei 2005. Club Brugge werd landskampioen op 15 mei 2005 na een beslissende match tegen traditionele rivaal RSC Anderlecht. De spanning op het seizoen duurde tot op het einde, aangezien de kampioen en de degraderende teams pas op de 33ste van de 34 speeldagen beslist werden. Bovendien moest de derde plaats, die recht gaf op een ticket voor de UEFA Cup, beslist worden in een testmatch, wat nog nooit voorgevallen was.

Gepromoveerde teams[bewerken | brontekst bewerken]

Deze teams waren gepromoveerd uit de Tweede Klasse voor de start van het seizoen:

Degraderende teams[bewerken | brontekst bewerken]

Deze teams degradeerden naar Tweede Klasse op het eind van het seizoen:

Titelstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals vaak de laatste jaren bezetten de topclubs RSC Anderlecht en Club Brugge reeds de eerste twee plaatsen in de rangschikking na 5 speeldagen. Brugge was toen al eerste en zou op die positie blijven tot het einde. De Brusselse club daarentegen slaagde er onder leiding van trainer Hugo Broos niet in regelmaat te tonen, en hij werd na een 0-0-gelijkspel tegen KAA Gent ontslagen. Met de nieuwe coach, Franky Vercauteren kende Anderlecht, na aanvankelijke een 0-1-nederlaag tegen Oostende, toch een reeks goede resultaten. Gepaard met enkele mindere resultaten van rivaal Brugge, leidde dit tot een verschil van 6 punten tussen beide clubs na 32 speeldagen. De topper Brugge-Anderlecht op de 33ste speeldag kon zodoende beslissend zijn voor beide clubs. De wedstrijd eindigde in een 2-2-gelijkspel, wat genoeg was voor de West-Vlamingen.

Club Brugge behaalde zijn titel vooral door amper punten te laten liggen tegen de kleinere clubs, en niet door resultaten in de toppers, wat uit de volgende tabel blijkt (deze toont de punten die de ploegen uit de top 4 onderling tegen elkaar behaalden):


De opstelling van Club Brugge in de wedstrijd Club Brugge-Anderlecht (15 mei 2005), waarin blauw-zwart zich verzekerde van de titel.
Club Punten
Anderlecht 13
Standard 8
Club Brugge 6
Genk 5

Europese strijd[bewerken | brontekst bewerken]

Aangezien RSC Anderlecht en Club Brugge zich al vlug op de eerste twee plaatsen hadden genesteld, bestond de strijd voor een Europese ticket vooral uit de strijd voor het UEFA Cup-ticket, dat verbonden was met de 3de plaats in de eindstand. Vier clubs waren serieuze kandidaten voor deze plaats: Standard, Genk, Charleroi en KAA Gent. De laatste twee teams lieten het uiteindelijk te vroeg afweten. Voor de laatste speeldag stond Standard 2 punten voor op Genk, maar de Luikenaars verspeelden die voorsprong na een 1-1 tegen degradant Oostende, terwijl Genk een 1-3-zege behaalde bij Cercle Brugge. Aangezien beide ploegen evenveel punten en ook evenveel overwinningen hadden, moest een testmatch (in twee duels) gespeeld worden. Standard won de eerste wedstrijd met 3-1, maar verloor met een slecht 3-0-resultaat de terugmatch, en verspeelde zo het Europees ticket voor volgende seizoen.

Degradatiestrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Na slechte resultaten aan het begin van het seizoen, werden vijf teams genoemd voor de degradatiestrijd: Sint-Truiden, Excelsior Moeskroen en nieuwkomers FC Brussels en KV Oostende, samen met Bergen. Beveren kwam na een reeks slechte resultaten ook op deze lijst terecht. Na de 32e speeldag was de stand als volgt:

Club Punten
Lierse 35
Sint-Truiden 33
Beveren 31
Moeskroen 30
Brussels 30
Bergen 26
Oostende 26

Lierse en Sint-Truiden stonden al op een veilige plaats. Bergen en Oostende moesten winnen of gelijkspelen om nog enige kans te maken, maar beide verloren (beide met 2-0 tegen respectievelijk Moeskroen en La Louvière).

Personen en sponsors[bewerken | brontekst bewerken]

# Club Plaats Stadion Capac. Trainer Vorige trainers
seizoen 2004/05
Aanvoerder Hoofdsponsor
1 KAA Gent Gent Jules Ottenstadion 18.215 Vlag van België Georges Leekens Vlag van België Jacky Peeters / Vlag van België Frédéric Herpoel VDK Spaarbank
2 RSC Anderlecht Anderlecht Constant Vanden Stockstadion 28.063 Vlag van België Frank Vercauteren Vlag van België Hugo Broos Vlag van België Glen De Boeck / Vlag van Zweden Pär Zetterberg Fortis
3 KSK Beveren Beveren Freethiel 13.290 Vlag van België Herman Helleputte Vlag van Ivoorkust Romaric SportsTech
4 Excelsior Moeskroen Moeskroen Le Canonnier 9.000 Vlag van België Geert Broeckaert Vlag van België Philippe Saint-Jean Vlag van België Francky Vandendriessche Meubelen Toff
5 Cercle Brugge Brugge Jan Breydelstadion 13.213 Vlag van Nederland Harm van Veldhoven Vlag van België Denis Viane Standaard Boekhandel / 1207
6 Club Brugge Brugge Jan Breydelstadion 29.975 Vlag van Noorwegen Trond Sollied Vlag van België Timmy Simons Dexia
7 Germinal Beerschot Antwerpen Olympisch Stadion 10.030 Vlag van België Marc Brys Vlag van Colombia Daniel Cruz Sun Telecom
8 FC Brussels Sint-Jans-Molenbeek Edmond Machtensstadion 15.266 Vlag van België Robert Waseige Vlag van België Emilio Ferrera Vlag van België Alan Haydock Brahy
9 RAEC Mons Bergen Stade Charles Tondreau 13.000 Vlag van België Jos Daerden Vlag van België Olivier Suray Euphony
10 RAA Louviéroise La Louvière Stade Communal du Tivoli 13.500 Vlag van Frankrijk Albert Cartier Vlag van België Gunther Van Handenhoven CPH Banque
11 Lierse SK Lier Herman Vanderpoortenstadion 14.538 Vlag van België Paul Put Vlag van België Yves Van Der Straeten Krefima
12 KSC Lokeren Lokeren Daknamstadion 9.560 Vlag van België Willy Reynders Vlag van België Franky Van der Elst Vlag van IJsland Arnar Viðarsson Q Team
13 KV Oostende Oostende Albertparkstadion 8.000 Vlag van België Herman Vermeulen Vlag van België Gilbert Bodart Vlag van Australië Paul Okon Groep Sleuyter
14 Racing Genk Genk Fenixstadion 21.000 Vlag van België René Vandereycken Vlag van België Jan Moons Carglass / Euphony
15 Sint-Truidense VV Sint-Truiden Staaien 14.785 Vlag van België Peter Voets Vlag van België Marc Wilmots, Vlag van België Guy Mangelschots Vlag van België Peter Delorge Belisol
16 Sporting Charleroi Charleroi Mambourg 18.593 Vlag van België Jacky Mathijssen Vlag van België Frank Defays Crefibel / Brutélé
17 Standard de Liège Luik Stade Maurice Dufrasne 30.023 Vlag van België Dominique D'Onofrio Vlag van België Eric Deflandre ALE Télédis
18 KVC Westerlo Westerlo 't Kuipje 8.000 Vlag van België Jan Ceulemans Vlag van België Chris Janssens Cash & Fresh

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

P W G V + - DS Ptn
K (CL) 1 Club Brugge 34 24 7 3 83 25 +58 79
(CL) 2 Anderlecht 34 23 7 4 75 34 +41 76
(UEFA) 3 Genk 34 21 7 6 59 37 +22 70
  4 Standard 34 21 7 6 64 30 +34 70
  5 Charleroi 34 19 7 8 47 34 +13 64
  6 KAA Gent 34 18 5 11 46 36 +10 59
  7 La Louvière 34 12 8 14 43 43 +0 44
  8 Lokeren 34 11 11 12 36 38 −2 44
(beker) 9 Germinal Beerschot 34 12 6 16 36 45 −9 42
  10 Lierse 34 12 5 17 57 60 −3 41
  11 Cercle Brugge 34 12 5 17 45 74 −29 41
  12 Westerlo 34 11 6 17 34 54 −20 39
  13 Moeskroen 34 10 6 18 40 43 −3 36
  14 Sint-Truiden 34 10 6 18 40 58 −18 36
  15 Brussels 34 10 3 21 32 60 −28 33
  16 Beveren 34 8 8 18 43 59 −16 32
D 17 Oostende 34 6 9 19 31 62 −31 27
D 18 Mons 34 7 5 22 39 58 −19 26

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, (beker): bekerwinnaar, (CL): geplaatst voor Champions League, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

Topscorers[bewerken | brontekst bewerken]

Scorer Goals Team Land
Nenad Jestrović 18 RSC Anderlecht Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro
Kevin Vandenbergh 17 KRC Genk Vlag van België België
Sambegou Bangoura 15 Standard Luik Vlag van Guinee Guinee
Rune Lange 15 Club Brugge Vlag van Noorwegen Noorwegen
Mohammed Aliyu Datti 14 RAEC Mons Vlag van Nigeria Nigeria
Aruna Dindane 14 RSC Anderlecht Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
Moussa Sanogo 14 KSK Beveren Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
Archie Thompson 14 Lierse SK Vlag van Australië Australië
Marcin Żewłakow 14 Excelsior Moeskroen Vlag van Polen Polen

Individuele prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

De 18-jarige Vincent Kompany sleepte in het seizoen 2004/05 onder meer de Gouden Schoen en de trofee voor Profvoetballer van het Jaar in de wacht.