Eerste klasse 1979-80 (voetbal België)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eerste klasse
1979/80
Vlag van België
Algemeen
Continent Vlag van Europa Europa
Confederatie UEFA
Land Vlag van België België
Bond KBVB
Degradatie naar Eerste klasse B
Bekercompetitie Beker van België
Competitieniveau Niveau 1
Geschiedenis
Opgericht 1895
Recordkampioen RSC Anderlecht (34x)
Seizoen 1979/80
Aantal clubs 1818
Kampioen Club Brugge
Degradatie R. Charleroi SC
KSC Hasselt
Europese kwalificatie
1x Europacup I, 1x Europacup II, 4x UEFA Cup
Seizoensstatistieken
Topscorer Erwin Vandenbergh (39)
Actueel
Actuele editie Eerste klasse A seizoen 2023-24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het seizoen 1979/80 van de Belgische Eerste Klasse ging van start in de zomer van 1979 en eindigde in de lente van 1980. Sporting Lokeren werd herfstkampioen, Club Brugge werd landskampioen. Het was voor de club de vierde titel in vijf jaar tijd.

Gepromoveerde teams[bewerken | brontekst bewerken]

Deze teams waren gepromoveerd uit de Tweede Klasse voor de start van het seizoen:

Degraderende teams[bewerken | brontekst bewerken]

Deze teams degradeerden naar Tweede Klasse op het eind van het seizoen:

Titelstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Club Brugge werd landskampioen met een voorsprong van 4 punten op Standard Luik. Sporting Lokeren, dat op het einde van de heenronde nog op kop stond, kende mede door een zware blessuregolf van een aantal basisspelers, een zware terugval in de terugronde.

Europese strijd[bewerken | brontekst bewerken]

Club Brugge was als landskampioen geplaatst voor de Europacup voor Landskampioenen van het volgend seizoen. Standard de Liège, RWDM, KSC Lokeren en RSC Anderlecht plaatsten zich voor de UEFA Cup. Als bekerwinnaar plaatste Waterschei SV Thor zich voor de Europese Beker voor Bekerwinnaars.

Degradatiestrijd[bewerken | brontekst bewerken]

KSC Hasselt eindigde afgetekend allerlaatste en degradeerde. Het team had slechts twee wedstrijden gewonnen tijdens de hele competitie. Ook Charleroi SC eindigde als voorlaatste op een degradatieplaats..

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

P W G V + - DS Ptn
K 1 Club Brugge KV 34 24 5 5 76 31 45 53
(UEFA) 2 R. Standard de Liège 34 20 9 5 80 31 49 49
(UEFA) 3 Racing White Daring Molenbeek 34 19 10 5 57 28 29 48
(UEFA) 4 KSC Lokeren 34 18 6 10 60 28 32 42
(UEFA) 5 RSC Anderlecht 34 17 7 10 64 34 30 41
  6 K. Lierse SV 34 18 4 12 72 43 29 40
(beker) 7 K. Waterschei SV Thor Genk 34 14 9 11 50 39 11 37
  8 KFC Winterslag 34 12 11 11 35 62 -27 35
  9 RFC Liégeois 34 12 9 13 51 47 4 33
  10 KSV Cercle Brugge 34 13 6 15 51 60 -9 32
  11 KSK Beveren 34 11 10 13 34 45 -11 32
  12 KSV Waregem 34 10 11 13 33 42 -9 31
  13 R. Antwerp FC 34 10 8 16 42 49 -7 28
  14 K. Beerschot VAV 34 8 11 15 37 52 -15 27
  15 K. Beringen FC 34 9 8 17 34 51 -17 26
  16 K. Berchem Sport 34 7 12 15 40 61 -21 26
D 17 R. Charleroi SC 34 8 6 20 23 66 -43 22
D 18 KSC Hasselt 34 2 6 26 21 94 -73 10

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, (beker): bekerwinnaar, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

Topscorers[bewerken | brontekst bewerken]

Erwin Vandenbergh van Lierse SV werd topschutter met 39 doelpunten.[1]. Dit leverde hem ook de titel van Europees topschutter van het Jaar op.