Eerste klasse 2006-07 (voetbal België)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eerste klasse
2006/07
Vlag van België
Algemeen
Continent Vlag van Europa Europa
Confederatie UEFA
Land Vlag van België België
Bond KBVB
Degradatie naar Eerste klasse B
Bekercompetitie Beker van België
Competitieniveau Niveau 1
Geschiedenis
Opgericht 1895
Recordkampioen RSC Anderlecht (34x)
Seizoen 2006/07
Aantal clubs 1818
Kampioen RSC Anderlecht
Degradatie KSK Beveren
K Lierse SK
Europese kwalificatie
Champions League, 2× UEFA Cup
Seizoensstatistieken
Topscorer François Sterchele (21)
Actueel
Actuele editie Eerste klasse A seizoen 2023-24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het seizoen 2006/07 van de Belgische Jupiler League ging van start op 27 juli 2006 en eindigde op 19 mei 2007. RSC Anderlecht verlengde zijn titel, en werd zo voor de 29ste maal in zijn geschiedenis landskampioen.

Gepromoveerde teams[bewerken | brontekst bewerken]

Dit team promoveert uit de Tweede Klasse voor de start van het seizoen:

Er was dit seizoen slechts één nieuwkomer in de hoogste klasse. Voorgaande seizoenen promoveerde ook de eindrondewinnaar uit Tweede Klasse mee, maar vanaf diende 2005/06 aan deze eindronde in Tweede Klasse ook de voorlaatste uit Eerste Klasse deel te nemen. Deze voorlaatste degradeerde zo niet rechtstreeks, maar kreeg een extra kans om behoud in de hoogste afdeling af te dwingen. In 2005/06 was Lierse SK voorlaatste geëindigd. De club nam deel aan de eindronde en won deze. De eersteklasser kon dus zijn plaats in Eerste behouden, het gevolg was dat geen bijkomende tweedeklasser uit de eindronde promoveerde.

Gedegradeerde teams[bewerken | brontekst bewerken]

Deze teams degradeerde naar Tweede Klasse op het eind van het seizoen:

  • KSK Beveren (laatste reguliere competitie) degradeerde na 10 seizoenen op het hoogste niveau.
  • K Lierse SK (verliezer van eindronde) degradeerde na 3 seizoenen op het hoogste niveau.

Clubs[bewerken | brontekst bewerken]

Achttien ploegen speelden in 2006/07 in Eerste Klasse. De meeste clubs kwamen uit Vlaanderen, slechts vier clubs kwamen uit Wallonië en twee uit Brussel.

Club Plaats Trainer Vorige trainers seizoen 2006-2007 # (Positie 2005-2006)
RSC Anderlecht Anderlecht (Brussel) Franky Vercauteren geen 1
R.Standard de Liège Luik Michel Preud'homme Johan Boskamp 2
Club Brugge KV Brugge Čedomir Janevski Emilio Ferrera 3
KAA Gent Gent Georges Leekens geen 4
KRC Genk Genk Hugo Broos geen 5
Germinal Beerschot Antwerpen Antwerpen Marc Brys geen 6
SV Zulte Waregem Waregem Francky Dury geen 7
KSC Lokeren Oost-Vlaanderen Lokeren Slavoljub Muslin Ariël Jacobs, Rudi Cossey 8
KVC Westerlo Westerlo Herman Helleputte geen 9
FC Molenbeek Brussels Strombeek Sint-Jans-Molenbeek (Brussel) Albert Cartier geen 10
Sp.du pays de Charleroi Charleroi Philippe Van de Walle Jacky Mathijssen 11
KSV Roeselare Roeselare Dirk Geeraerd geen 12
R.Excelsior Mouscron Moeskroen Ariël Jacobs Gil Vandenbrouck 13
Cercle Brugge KSV Brugge Harm van Veldhoven geen 14
K.Sint-Truidense VV Sint-Truiden Peter Voets Thomas Caers, Henk Houwaart 15
KSK Beveren Beveren Edy De Bolle Walter Meeuws 16
K. Lierse SK Lier Kjetil Rekdal René Trost 17
RAEC Mons Bergen José Riga geen Tweede Klasse

België

Geografische verspreiding clubs


Titelstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

De opstelling van RSC Anderlecht in de wedstrijd Anderlecht-FC Brussels (12 mei 2007), waarin paars-wit zich verzekerde van de titel.

Vooraf werden RSC Anderlecht, Club Brugge, Standard de Liège en KAA Gent als titelfavorieten beschouwd. Anderlecht was titeldragend landskampioen, en samen met Club Brugge een van de twee grootste topclubs van het voorbije decennium. RSC Anderlecht had in vergelijking met vorig seizoen heel wat sterkhouders zien vertrekken, maar ter vervanging heel wat nieuwe talenten bij gekocht. Club Brugge was met een vernieuwde ploeg vorig seizoen iets minder, maar eindigde sterk. De club had bovendien weinig aanpassingen moeten doen aan zijn kern, en hoopte op het elan van vorig seizoenseinde door de te gaan. Ook KAA Gent was het vorige seizoen een van de beste teams in de eindronde en hoopte daarop verder te bouwen. Gent had met het vertrek van Mbark Boussoufa en Wouter Vrancken echter zijn sterkhouders verloren. Standard had vorig seizoen na vele jaren nog eens lang mee gestreden voor de titel, de vraag was wat de club na de zomer in het nieuwe seizoen waard was. Racing Genk, een andere topclub, bleef enigszins in de schaduw.

Op de openingswedstrijd stonden de toppers Club Brugge en KAA Gent meteen tegenover elkaar. Brugge begon daar sterk met een 5-0 zege tegen Gent.

Op de vierde speeldag stonden RSC Anderlecht en Club Brugge al tegenover elkaar. Anderlecht won met 1-0 (doelpunt van Mohammed Tchité), en zette de voornaamste concurrent daarmee op 6 punten. KAA Gent en Standard hadden hun start gemist en stonden reeds ver achter in de rangschikking.

Racing Genk begon het seizoen het best en stond na dertien speeldagen alleen op de eerste positie. Het kon een kloof uitbouwen met Anderlecht en Club Brugge. De andere titelfavoriet Standard was terug te vinden in de subtop wegens een slechte seizoensstart.

Na de winterstop bleven Genk en Anderlecht goede resultaten neerzetten. Standard bleef achter deze twee. Club Brugge, dat tot twee seizoenen terug steevast een top-2-plaats haalde, kon nooit meedingen voor de bovenste plaatsen, en moest zelfs Gent en Charleroi voor laten gaan. Anderlecht haalde Genk bij, en op de voorlaatste speeldag verzekerde RSC Anderlecht zich van een nieuwe landstitel, na een nederlaag van concurrent Genk.


Degradatiestrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Vooraf werd vaak gespeculeerd dat KSK Beveren het lastig zou hebben en laatste zou eindigen. Het voorafgaande seizoen eindigde Beveren op de zestiende plaats, waardoor het net geen eindronde moest spelen om degradatie te vermijden. Naast KSK Beveren werden ook Excelsior Moeskroen en Cercle Brugge als mogelijke degradatiekandidaten gezien. Er werd verwacht dat promovendus RAEC Mons net uit de degradatiezone zou kunnen blijven.

Vooral Lierse SK maakte een slecht seizoen door. Reeds van in het begin van de competitie stond de club achteraan. Vanaf de vijfde speeldag bezette Lierse alleen allerlaatste plaats. Pas op de 17de speeldag behaalde de ploeg zijn eerste overwinning, en stond ondertussen al tien punten achter op de voorlaatste. Uiteindelijk ging de degradatiestrijd tussen KSK Beveren en Lierse SK. Lierse haalde iets meer punten in de terugronde, maar werd hierdoor geholpen door de slechte prestatie van Beveren. Beveren haalde slechts negen punten in zeventien matchen na de winter. Tot en met de voorlaatste speeldag stond Lierse op de laatste plaats, maar op laatste speeldag wipte Lierse alsnog over Beveren. Zo degradeerde Beveren rechtstreeks naar Tweede Klasse en speelde Lierse eindronde met de tweedeklassers.

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

P W G V + - DS Ptn
K (CL) 1 RSC Anderlecht 34 23 8 3 75 30 45 77
(CL) 2 KRC Genk 34 22 6 6 71 37 34 72
(UEFA) 3 R. Standard de Liège 34 19 7 8 62 38 24 64
  4 KAA Gent 34 18 6 10 56 40 16 60
  5 R. Sporting du Pays de Charleroi 34 17 9 8 51 40 11 60
(beker) 6 Club Brugge KV 34 14 9 11 58 40 18 51
  7 Germinal Beerschot 34 14 9 11 52 46 6 51
  8 KVC Westerlo 34 12 10 12 41 44 −3 46
  9 RAEC Mons 34 12 8 14 41 41 0 44
  10 R. Excelsior Mouscron 34 10 12 12 51 55 −4 42
  11 KSV Roeselare 34 10 9 15 50 72 −22 39
  12 Cercle Brugge KSV 34 10 8 16 31 36 −5 38
  13 FC Brussels 34 8 14 12 39 50 −11 38
  14 SV Zulte Waregem 34 9 10 15 40 54 −14 37
  15 K. Sint-Truidense VV 34 9 8 17 39 52 −13 35
  16 KSC Lokeren Oost-Vlaanderen 34 5 15 14 32 48 −16 30
E 17 K. Lierse SK 34 6 8 20 33 66 −33 26
D 18 KSK Beveren 34 5 10 19 31 64 −33 25

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, E: naar eindronde (beker): bekerwinnaar, (CL): geplaatst voor Champions League, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

Topscorers[bewerken | brontekst bewerken]

# Scorer Goals Team Land
1 François Sterchele 21 Germinal Beerschot Vlag van België België
2 Patrick Ogunsoto 20 KVC Westerlo Vlag van Nigeria Nigeria
Mohammed Tchité 20 RSC Anderlecht Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa
3 Adnan Čustović 18 Excelsior Moeskroen Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
4 Boško Balaban 17 Club Brugge Vlag van Kroatië Kroatië
5 Adekanmi Olufade 15 KAA Gent Vlag van Togo Togo
6 Milan Jovanovic 14 Standard Luik Servië
Nicolás Frutos 14 RSC Anderlecht Vlag van Argentinië Argentinië
7 Ahmed Hassan 12 RSC Anderlecht Vlag van Egypte Egypte
8 Kevin Vandenbergh 11 KRC Genk Vlag van België België
Dieter Dekelver 11 KVC Westerlo Vlag van België België
Goran Ljubojević 11 KRC Genk Vlag van Kroatië Kroatië
Mohamed Dahmane 11 RAEC Mons Vlag van Frankrijk Frankrijk

Individuele prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Mbark Boussoufa won op 17 januari 2007 zijn eerste Gouden Schoen.
Prijs Winnaar Club
Gouden Schoen: Vlag van Marokko Mbark Boussoufa RSC Anderlecht
Mooiste Doelpunt (Gouden Schoen) Vlag van Burundi Mohammed Tchité RSC Anderlecht
Profvoetballer van het Jaar: Vlag van Burundi Mohammed Tchité RSC Anderlecht
Belofte van het Jaar: Vlag van Argentinië Lucas Biglia RSC Anderlecht
Trainer van het Jaar: Vlag van België Hugo Broos KRC Genk
Keeper van het Jaar: Vlag van Tsjechië Daniel Zitka RSC Anderlecht
Scheidsrechter van het Jaar: Vlag van GabonVlag van België Jérôme Efong Nzolo /
Ebbenhouten Schoen: Vlag van Burundi Mohammed Tchité RSC Anderlecht

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Opmerkelijk was dat de competitie reeds in juli van start ging, hoewel artikel V/17 van het Bondsreglement stelt: Tijdens de maand juli zijn kampioenschapswedstrijden verboden.
  • Reeds op de eerste speeldag maakte scheidsrechter Peter Jordens in de wedstrijd Lokeren - Standard een opmerkelijke flater: Standard mocht de aftrap geven in de eerste helft; en ook de tweede helft werd door Standard afgetrapt.
  • Johan Boskamp genoot dit seizoen de twijfelachtige eer om de eerste ontslagen trainer te worden. Boskamp kreeg zijn ontslag bij Standard Luik na 4 speeldagen, nadat de Rouches slechts 2 op 12 scoorden.
  • De tiende speeldag kreeg de naam 'rode speeldag': Er werden dat weekend in negen wedstrijden tien rode kaarten gegeven, een record. De opvallendste wedstrijd was Germinal Beerschot - Charleroi waarin scheidsrechter Wouters aan beide ploegen respectievelijk 1 en 3 rode kaarten gaf.
  • Op 19 mei 2007 floot scheidsrechter Johny Ver Eecke zijn laatste wedstrijd in Eerste Klasse.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]