Eerste klasse 1995-96 (voetbal België)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eerste klasse
1995/96
Vlag van België
Algemeen
Continent Vlag van Europa Europa
Confederatie UEFA
Land Vlag van België België
Bond KBVB
Degradatie naar Eerste klasse B
Bekercompetitie Beker van België
Competitieniveau Niveau 1
Geschiedenis
Opgericht 1895
Recordkampioen RSC Anderlecht (34x)
Seizoen 1995/96
Aantal clubs 1818
Kampioen Club Brugge
Degradatie KSK Beveren
KSV Waregem
Europese kwalificatie
Champ. League, 1× E. Cup II, 5× UEFA Cup
Seizoensstatistieken
Topscorer Mario Stanic (20)
Actueel
Actuele editie Eerste klasse A seizoen 2023-24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het seizoen 1995/96 van de Belgische Eerste Klasse ging van start op 6 augustus 1995 en eindigde op 12 mei 1996. Club Brugge werd afgetekend landskampioen. Het was het eerste seizoen in de hoogste afdeling waarbij een overwinning 3 in plaats van 2 punten opleverde.

Gepromoveerde teams[bewerken | brontekst bewerken]

Deze teams waren gepromoveerd uit de Tweede Klasse voor de start van het seizoen:

Beide clubs komen uit Zuid-West-Vlaanderen.

Degraderende teams[bewerken | brontekst bewerken]

Deze teams degradeerden naar Tweede Klasse op het eind van het seizoen:

Daarnaast verdween na het seizoen RFC Seraing, dat samen met de beide rechtstreeks degraderende teams afgetekend onderaan eindigde. De club fusioneerde daarna met Standard Luik, en stamnummer 17 verdween. Door het schrappen van Seraing kwam een plaats vrij en kon een extra tweedeklasser promoveren naar Eerste Klasse voor het seizoen 1996/97.

Titelstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Club Brugge werd afgetekend landskampioen met 81 punten of slechts drie competitienederlagen en zes gelijke spelen in een volledig seizoen. De enige concurrent, RSC Anderlecht, kende een slechte competitiestart. Anderlecht verloor z'n openingsmatch in Aalst met 3-1, en ook op de tweede speeldag kon de club niet winnen en verloor 0-2 thuis van Charleroi. Na een 2-2 bij Germinal Ekeren op de derde speeldag pakten de Brusselaars hun eerste punten. Na 5 speeldagen stond Anderlecht echter met 4/15 al op een afstand van Club Brugge, dat 13/15 had behaald. Op de zesde speeldag op 3 september kon Anderlecht aan de achtervolging beginnen met een 2-1 zege thuis tegen Club. Tegen begin november was Anderlecht tot op één puntje genaderd. Na de winter liet Club Brugge echter bijna geen steken meer vallen, en Club werd zo met ruim puntenaantal kampioen, 10 punten voor Anderlecht en zelfs 28 punten voor de derde en vierde, Germinal Ekeren en RWDM.

Europese strijd[bewerken | brontekst bewerken]

Club Brugge was als landskampioen geplaatst voor de Champions League-voorrondes van het volgend seizoen. Ook de volgende clubs, Anderlecht, Germinal Ekeren en RWDM, kregen toegang tot de UEFA Cup. De twee clubs daarna, Lierse en Standard, verdienden een plaats in de UEFA Cup-voorrondes. Cercle Brugge was als verliezend bekerfinalist voor de Beker voor Bekerwinnaars geplaatst (de finale werd van Club Brugge verloren).

Degradatiestrijd[bewerken | brontekst bewerken]

KSV Waregem, KSK Beveren en RFC Seraing eindigden afgetekend op de laatste plaatsen. Waregem en Beveren eindigden op rechtstreekse degradatieplaatsen, Seraing zou de activiteiten staken en zo toch ook verdwijnen uit Eerste Klasse.

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

De opstelling van Club Brugge in de wedstrijd Club Brugge-Lierse (14 april 1996), waarin blauw-zwart zich verzekerde van de titel.
P W G V + - DS Ptn
K (CL) 1 Club Brugge 34 25 6 3 83 30 53 81
(UEFA) 2 RSC Anderlecht 34 22 5 7 83 37 46 71
(UEFA) 3 Germinal Ekeren 34 15 8 11 53 37 16 53
(UEFA) 4 RWDM 34 13 14 7 43 29 14 53
(UEFA) 5 Lierse SK 34 14 10 10 54 45 9 52
(UEFA) 6 Standard Luik 34 13 12 9 51 46 5 51
  7 Charleroi 34 13 11 10 59 53 6 50
(beker) 8 Cercle Brugge 34 13 10 11 51 47 4 49
  9 Lommel 34 14 6 14 40 45 −5 48
  10 KV Mechelen 34 12 8 14 40 46 −6 44
  11 KRC Harelbeke 34 13 4 17 40 48 −8 43
  12 Eendracht Aalst 34 11 9 14 51 58 −7 42
  13 Antwerp FC 34 11 9 14 38 46 −8 42
  14 KAA Gent 34 10 11 13 39 49 −10 41
  15 Sint-Truiden 34 11 7 16 42 60 −18 40
D 16 Seraing 34 8 5 21 35 75 −40 29
D 17 Beveren 34 6 9 19 38 57 −19 27
D 18 KSV Waregem 34 4 9 21 30 70 −40 21

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, (beker): bekerwinnaar of -finalist, (CL): geplaatst voor Champions League, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

Aanvankelijk was Eendracht Aalst op een 10e plaats geëindigd, met 12 zeges, 10 gelijke spelen, 12 nederlagen, 55 doelpunten voor, 50 doelpunten tegen of in totaal 46 punten. De wedstrijd tegen Sint-Truiden die oorspronkelijk 0-0 was geëindigd en deze tegen RFC Seraing die met 4-2 was gewonnen, werden echter achteraf herzien en er werd aan Aalst voor beide een 0-5 nederlaag toegekend. De club eindigde zo op een 12de plaats. Sint-Truiden en Seraing behielden de originele resultaten voor de berekening van de eindtabel.

Topscorers[bewerken | brontekst bewerken]

Scorer Goals Team Land
Mario Stanić 20 Club Brugge Vlag van Kroatië Kroatië
Christophe Lauwers 19 Cercle Brugge Vlag van België België
Gilles De Bilde 15 RSC Anderlecht Vlag van België België
John Bosman 15 RSC Anderlecht Vlag van Nederland Nederland
Marc Wilmots 14 Standard Luik Vlag van België België
Félix-Michel N'Gongé 14 KRC Harelbeke Vlag van Zaïre Zaïre
Patrick Goots 14 KSK Beveren Vlag van België België

Individuele prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

* Luc Nilis was de tweede speler die niet in de eerste klasse speelde toen hij verkozen werd tot Profvoetballer van het Jaar.