Gebruiker:Courgette/Zeppelin Staaken R.VI

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zeppelin-Staaken R.VI
Courgette/Zeppelin Staaken R.VI
Algemeen
Fabrikant Zeppelin-Staaken
Rol Strategische bommenwerper
Bemanning 7
  • Commandant
  • Piloot
  • Copiloot
  • Radio-operator
  • Twee monteurs
  • Brandstof-"toezichter"
Varianten R.VII, R.XIV, R.XV, Type L, Type 8301
Status
Eerste vlucht 1916
Aantal gebouwd 18
Gebruik Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Afmetingen
Lengte 22,1 m
Hoogte 6,3 m
Spanwijdte 42,2 m
Vleugeloppervlak 332 m²
Gewicht
Leeggewicht 7.921 kg
Startgewicht 11.848 kg
Krachtbron
Motor(en) 4 × Mercedes D.IVa 6-cil. watergekoelde motoren, 190 kW (245 pk) elk
Vermogen 760 kW
Prestaties
Topsnelheid 135
Klimsnelheid 1,67 m/s
Actieradius 800 km
Dienstplafond 4.320 m
Bewapening
Boordgeschut 4 x 7,92 mm Parabellum MG 14-machinegeweer
Bommen tot 2.000 kg
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Zeppelin-Staaken R.VI was een Duitse strategische bommenwerper met vier motoren, in dienst bij de Luftstreitkräfte tijdens de Eerste Wereldoorlog en het enige Riesenflugzeug ("reuzenvliegtuig") dat in zo een hoeveelheid geproduceerd is.

Een VGO.I uit 1915. Dit vliegtuig vormde de basis voor de Zeppelin-Staaken R.VI

Graaf Ferdinand von Zeppelin, de geestelijke vader van de zeppelin, was een groot voorstander van wat hij Riesenflugzeuge noemde: hij dacht dat enorme vliegtuigen met veel capaciteit een grote rol zouden spelen in een komende oorlog. Toen de oorlog in 1914 uitbrak, was graaf von Zeppelin er als de kippen bij om zijn plan aan enkele ondernemers voor te stellen. Bosch zag een samenwerking met hem wel zitten en het bedrijf richtte samen met de graaf de Versuchsbau Gotha-Ost (VGO) op. De onderneming vestigde zich vlakbij de Gothaer Waggonfabrik, die reeds bezig was met het produceren van bommenwerpers. Von Zeppelin stelde Alexander Baumann aan als hoofdingenieur. Baumanns vliegtuigen zouden nog groter worden dan die van Gotha.

Na enkele maanden had hij een ontwerp klaar, de VGO.I, waaruit rechtstreeks de VGO.II volgde.

Veel hoofdbrekens en tests later, was een nieuw ontwerp klaar voor de testfase: de R.VI. Het bedrijfje was ondertussen al verhuisd naar Staaken, een voorstad van de Duitse hoofdstad Berlijn, vanwege de lege zeppelinhangars. Na geslaagde proeven kon men de ontwerpen aan de luchtmacht voorleggen, die meteen enthousiast was over de prestaties en mogelijkheden van het toestel. Hier hing wel een prijskaartje aan: één R.VI kostte 557.000 mark.

Een R.VI had:

  • 4 motoren, verdeeld over twee "gondels"
  • 18 wielen, twee onder de romp en twee keer vier wielen per kant
  • De capaciteit om 2.000 kg bommen te dragen

De bemanning:

  • Commandant
  • Piloot
  • Copiloot
  • Twee monteurs
  • Brandstoftoezichthouder
  • Radio-operator

Tegen de wapenstilstand werden er 18 stuks gebouwd. Zij werden ingedeeld bij

  • Riesenflugzeug-Abteilung (Rfa) 500: In het najaar van 1917 voornamelijk actief rond Koerland, begin 1918 verplaatst naar het Franse Castinne. Primaire doel: Franse vliegvelden, militaire installaties en haven aanvallen.
  • Riesenflugzeug-Abteilung (Rfa) 500: In het najaar van 1917 voornamelijk actief rond Koerland, eind 1917 verplaatst naar het vliegveld van Sint-Denijs-Westrem bij Gent in België. Primaire doel: strategische bombardementen op Britse en Franse grootsteden.

Rfa 500 voerde in totaal 11 aanvallen uit op Londen, tussen 28 september 1917 en 20 mei 1918. Hierbij lieten de vijf Zeppelin-Staaken 27.190 kg aan bommen vallen. De vliegtuigen vlogen individueel en oriënteerden zich door het maanlicht en gebruikten de rivier de Theems als navigatiepunt.

Van alle 18 vliegtuigen uit de twee squadrons, werd er geen enkele door luchtafweergeschut neergehaald. Wel werden er vier tijdens een gevecht neergeschoten, zes werden vernietigd bij ongevallen. Uiteindelijk overleefden zes van de 18 bommenwerpers de oorlog, maar die werden gesloopt conform de wapenstilstand, gesloten op 11 november 1918.